Saga


Saga - 1961, Blaðsíða 104

Saga - 1961, Blaðsíða 104
278 UPPHAF KRÖFU UM ÞINGRÆÐI nahm die Entwicklung in Danemark eine Wendung, die die Auf- merksamkeit auf die Bestimmungen der Verfassung uber die Be- fáhigung der Regierung zu provisorischer Gesetzgebung lenkte, Be- stimmungen, die in der islándischen und dánischen Verfassung iden- tisch waren. Jón Ólafsson zog schon 1885 aus der Entwicklung in Dánemark den Schluss, dass das Bewilligungsrecht des Althings durch ein verfassungsmássig festgestelltes Verbot gegen Ausgabe provisorischer Finanzgesetze sichergestellt werden musse. Bei der Abfassung des Verfassungsantrags scheint er die Unterstutzung Jón Sigurðssons frá Gautlöndum fur ein solches Verbot gehabt zu haben, aber wegen des entschiedenen Widerstands Benedikt Sveins- sons wurde es nicht in den Antrag aufgenommen. Auch Jón Ólafs- sons Ánderungsantrag auf Verbot gegen provisorische Finanzge- setzgebung erhielt bei der Althingsberatung von 1885 keine nennens- werte Zustimmung; sein Antrag, nach norwegischem Muster dem Reichsgericht einen ausgesprochen politischen Charakter zu geben, kam aber in einer teilweise modifizierten Form durch. Die Forde- rung Jón Ólafssons nach einem Verbot gegen provisorische Finanz- gesetzgebung erhielt wáhrend der Wahlen zum ausserordentlichen Althing im Jahre 1886 von einzelnen Seiten Unterstutzung. Da aber die Verfassung forderte, dass Verfassungsánderungen von dem ausserordentlichen Althing gleichlautend angenommen werden miis- sen, verziehtete Jón Ólafsson 1886, einen Ánderungsantrag zu stel- len. Die Furcht vor einem islándischen “Provisorismus” war jedoch so gross, dass in den Antrag zum Gesetz uber die Verantwortlich- keit der Minister, der im ubrigen das norwegische Verantwortlich- keitsgesetz als Muster hatte, auf dem ausserordentlichen Althing strenge Bestimmungen aufgenommen wurden, die zum Ziele hatten, eine áhnliche Ausnutzung der Befáhigung der Regierung zu provi- sorischer Gesetzgebung auszuschliessen, wie man sie vom Estrup- Ministerium in Dánemark praktiziert sah. Der Verf. meint feststellen zu können, dass die grosse Mehrheit der Wáhler und der Abgeordneten nicht daran dachten, durch die Verfassungsrevision von 1885/86 eine parlamentarische Regierung zu sichern. Fur die uberwiegende Mehrheit sowohl der Abgeordneten als auch der Wáhler war das Ziel, die Selbstregierung zu verwirk- lichen, die die Islánder seit Mitte des Jahrhunderts verlangt hatten, und die nur dadurch Wirklichkeit werden konnte, dass die Regierung des Landes inlándisch und verantwortlich dem Althing gegenuber wurde. Eine solche Selbstregierung wurde als Voraussetzung einer nationalen Fortschrittspolitik betrachtet, und die Sanktionsverwei' gerungen wurden, so meinte man, aufhören oder jedenfalls sehr selten werden, wenn die Regierung inlándisch wurde, nicht weil msn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170

x

Saga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Saga
https://timarit.is/publication/775

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.