Skagfirðingabók - 01.01.1973, Síða 154
SKAGFIRÖINGABÓK
Og þinna vellíðan, guð gefi, að það haldist sem lengst. Mér líður
líka vel, lof sé góðum guði; ég er stálhraustur og frískur og finn
ekki mikið til ellihrumleika. ...’ héðan má kalla eitthvört hið
bezta. Sumarið var eitthvört hið bezta sökum góðrar nýtingar á
öllum hlutum, fiskafli var þetta liðna ár einhvör hinn bezti, á
haustvertíð fengu menn hér 5 til 7 hundraða hlut, og núna fyrir
skömmu fiskaðist hér vel í 3 daga, síðart varð minna um það.
Veturinn má heita hafi verið mikið góður fyrir utan 3 köst, sem
á hönum hafa komið, þau hafa verið hörð, eitt þeirra stendur
yfir núna og með hreinviðri og kulda miklum, en jörðin snjó-
og íslaus undir, er því líklegt, að ekki verði langt mein að þessu
kasti. Nýjungar héðan bera blöðin, og þarf því ekki að skrifa
þær, en núna er bannað að prenta Þjóðólf fyrst um sinn, og verð
ég því að skrifa nýjungar: Lanztíðindin segja þér sögu, sem varð
í skólanum og get ég hennar því ekki.'
Þú hefur máské heyrt getið um, að hér í Reykjavík er prestur
sá, er heitir Asmundur Jónsson; hann er sonur Jóns lektors, hans
um hvörn sr. Tómas Sæmundsson segir í Fjölnir, áð hann (lektor)
hafi verið slagbrandur fyrir allri sannri upplýsing í 40 ár. Þessi
sonur hans, nl. Ásmundur, er kandidat frá háskólanum og fékk
Odda eftir sr. Helga, sem núna er biskup. Þegar Helgi varð biskup,
fékk Ásmundur Reykjavíkur prestakall. Síðan hann kom hingað
hefur fólk verið hræðilega óánægt sökum þess, að hann er svo
lágraddaður, að það er dæmalaust. Eg hef heyrt marga presta,
en engan jafnónýtan predikara. Um þetta hefur fólk murrað með
sjálfum sér svo og sín á milli.
I vetur um nýjárið er sagt, að menn hafi farið að tala saman
um, hvört ekki ætti að skrifa hönum til að biðja hann taka cap-
ellan, en þegar það átti að framkvæmast, kom skólamisklíðin
fyrir, og hættu menn þá við að sinna því; þeir vildu ekki, að það
skyldi sýnast, að það stæði í neinu samband’ saman. Líða nú stund-
ir fram að lönguföstu. Sunnudaginn í föstuinngang predikar
biskup, og var kirkjan full af fólki, eins og endranær þegar hann
1 Olæsilegt.
2 Hér er átt við pereatið.
152