Úrval - 01.05.1953, Síða 74

72
ÚRVAL
hafði átt að mæta á þýðingar-
•miklum fundi hjá áhrifamiklum
viðskiptavini daginn áður. Hann
bölvaði sjálfum sér fyrir að
hafa setzt að hádegisverði og
drykkju daginn áður og síðan
steingleymt fundinum. Hann
klæddi sig í skyndi og fór á
fund viðskiptavinarins og hóf
upp afsakanir vegna þess að
hann hafði ekki komið daginn
áðnr. „En góði maður, sagði
viðskiptavinurirm, „hafið þér
fengið hitaslag? Þér voruð hér
í tvo tíma og við urðum ásáttir
um uppkast að kaupsamningi.
Hérna er það!“
Framkoma forstjórans hafði
verið óaðfinnanleg, en þó hafði
hann verið svo drukkinn, að
hann mundi ekkert af því sem
skeð hafði. Fyrir slíkum mönn-
um fer ætíð þannig að eftir að
þeir um æðilangt skeið hafa
getað drukkið ótrúlegt magn af
áfengi án þess að á þeim sæi,
minnkar áfengisþol þeirra
skyndilega og brátt hætta þeir
að geta drukkið tvær öflöskur
án þess að reika í spori.“
„En eru ekki til menn sem
finnst þeir þurfa að drekka í
sig kjark þegar sérstaklega
stendur á, finna svo sjálfir þeg-
ar þeir þurfa ekki meira og
hætta þá?“
„Jú, slíkt fólk er til, einkum
karlmenn. Þeir drekka til þess
að losa sig við hömlur, og þegar
þeir finna að þeir hafa fengið
kjark til þess sem þeir ætla að
gera, hætta þeir af sjálfsdáðum
til þess að forðast að óþægileg
áhrif komi í kjölfar hinna þægi-
!egu. Þeir eru hvorki ofdrykkju-
né drykkjumenn, þeir drekka
aðeins til að sigrast á tiltekn-
um erfiðleikum á tiltekinni
stundu.“
„Við höfum talað um áfeng-
isþol einstakra manna og óhóf-
lega drykkju — en hvar eru
eiginlega takmörkin?“
„Eigið þér við hve mikið á-
fengi maður þurfi að drekka til
að drepa sig? Það fer eftir því
hve menn eru þjálfaðir í
drykkju og ýmsu fleiru. En eitt
er víst: áfengi hefur alltaf lam-
andi áhrif. Það er ekki hægt að
segja með vissu hvað banvænn
skammtur er, þa.ð fer líka eftir
því hve ört er drukkið. Ef hægt
er drukkið, þannig að nokkuð
af áfenginu brennur í líkaman-
um meðan drukkið er þarf
stærri skammt. Ef allt er tek-
ið með í reikninginn er talið að
banvænn áfengisskammtur í
blóðinu sé ekki undir fimm pró-
mille og ekki yfir tíu. Viðbrögð
heilbrigðs líkama, þ. e. annarra
en ofdrykkjumanna, við slíku
eitri myndu þó verða þau að
losa sig við það — oftast með
uppsölu.“
„Að lokum ein spurning, dr.
Jacobsen: drekkið þér sjálfur?“
„Já, auðvitað, persónulega
hef ég ekki andúð á víni eða
brennivíni. En ef ég ætti að
svara spurningunum mínum
mundi ég fá minna en sex stig.“