Læknaneminn - 01.04.1994, Qupperneq 164

Geðlœkningar
Gerbyltaþarfnámskeiði ígeðlæknisfræði. Tíminn
nýtist að jafnaði illa og mætti því að ósekju stytta í átta
vikur. Það skýtur skökku við að nám í sérgreininni
geðlæknisfræði er tíu vikur meðan sumar aðrar
sérgreinar, ekki síður hagnýtar, þurfa að láta sér
nægj a tvo til þrjá morgna fyrir verklegt nám. Með því
að stytta geðlæknisfræðinámskeiðið fæst meiri tími
fyrirheimilislæknisfræðiog valtímabil. Kennslaerá
heildina litið léleg og nemendum oft illa sinnt. Þó
stundum virðist gert átak í kennslu á geðdeildum Lsp.
virðist hún fljótt falla í sama farið. Kennsla á Bsp.
virðist koma betur út en þar þyrftu nemendur þó að
hafa betri aðgang til þess að vinna sjúkraskrá. Best
væri að læknaneminn fylgdi einum áhugasömum
lækni eftir í starfi til að fá meiri samfellu í vinnuna.
Þó Ottar, Oddur og Lára Halla sinni nemendum hvað
best, er of mikið að eyða fjórum vikum á
áfengismeðferðardeildum og þyrfti að takmarka þessa
kennslu við tvær vikur. Fyrirlestrar þyrftu að vera
markvissari og hagnýtari. Skiptar skoðanir eru um
bókina, sem þykir yfírleitt ágæt en hafa þarf augun
opin fyrir betri kosti.
Þess má geta að þar sem það hefur verið sérstaklega
erfítt að fá fram breytingar á þessu námskeiði eru í
gangi undirskriftalistar ti 1 að knýj a á um nauðsynlegar
breytingar.
Taugalœknisfrœði
Fyrirlestrar ágætir og bækur einnig. Færa þarf
fyrirlestra framar svo að sú kennsla nýtist betur á
deild. Stúdentum er almennt vel sinnt, a.m.k. fram að
hádegi. Oftast er 1 ítið við að vera eftir hádegi og mætti
nýta þann tíma betur. Flestir stofugangar eru í raun
kennslustofugangar og til þess að fullnýta þá mættu
klíníkur vera eftir hádegi. Mjög mikil óánægja var
með skriflegtpróf, a.m.k. síðastliðin. tvö ár, enánægja
með verklegt próf.
Heimilislækningar
Skipulag verklegrar kennslu er mj ög gott og þyrfti
að lengja tímann í tvær vikur. Bókin þótti góð, en það
verður að teljast ókostur að hún er á norsku. Fyrirlestrar
eru ekki nógu góðir. Fyrirlestrar um heilsugæsluna
almennt mættu vera styttri og hnitmiðaðri en í staðinn
þarf að leggja meiri áherslu á það hvernig
heimilislæknirinn nálgast og leysir úr algengum
vandamálum í heilsugæslu. Má í því sambandi
benda á fyrirlestra Bryndísar Benediktsdóttur um
ákveðin klínísk vandamál. Einnig eru uppi hugmyndir
um eins konar "þemadaga", þar sem ákveðið vandamál
væri tekið fyrir og viðeigandi sérfræðingar fengnir til
að ijalla um málið ogerupplagt að heimilislæknisfræðin
haldi utan um slíkt.
A ugnsjúkdómafrœði
Fyrirlestrar til fyrirmyndar. Verklegt nám er
gott, en að mörgu leyti takmarkað og þá fyrst og
fremst af tíma. Auka þarf verklegt nám og gefa
læknanemum kost á að kynnast sjúkdómunum. Ekki
er nóg að skoða heilbrigð augu bekkjarfélaganna, þó
það sé auðvitað nauðsynlegt m.t.t. þjálfunar. Að vísu
er boðið upp á meira verklegt nám að eigin vali, en
vegna þess hve skipulag fímmta árs er þétt, gefst ekki
tími til að nýta sér slik tækifæri þó áhuginn og viljinn
sé fyrir hendi.
SJÖTTAÁRIÐ
Ekki gafst mikill tími til að ræða
kennslufyrirkomulag á sjötta ári. Fram kom þó að
fyrirlestrar eru mjög misjafnir að gæðum. Almenn
ánægja er með valtímabil.
NÝTT SKIPULAG
Upp hefur komið sú hugmynd að kenna hand- og
lyflæknisfræði í einni samfellu á einu og hálfu ári
einhversstaðarátímabilinuþriðjatilfímmtaár. Þannig
er byrjað á grunnfögum og svo haldið áfram með
kennslu í sérgreinunum og endað með
rannsóknarverkefni. Þó má hugsa sér ákveðið valfrelsi
í tímasetningu rannsóknarverkefnis. Þessar
hugmyndir eiga góðan hljómgrunn meðal flestra
læknanema en eru óslípaðar og áhugi er fyrir frekari
útfærslu.
EININGAKERFIÐ
Kennslunefnd skipaði nefnd til þess að endurskoða
einingakerfi Læknadeildar. Hún var skipuð þeim
Sigurði Guðmundssyni, lækni, Hannesi Blöndal,
prófessor og Ásu Karlsdóttur, læknanema. Þessi
nefnd skilaði áliti sínu i lokársins 1992. Nefndarálitið
er til umræðu í kennslunefnd nú og var þvi vel við hæfí
150
LÆKNANEMINN 1 1994 47. árg.