Skírnir - 01.01.1859, Qupperneq 27

Danmörk.
FRÉTTIR.
29
stofum lögstjórnarráíigjafans, og 30,750rd. handa skrifstofum fræbslu-
málarábgjafans; þafe er samtals 157,306 rd., er gengr til aö launa
öllum embættismönnum, skrifurum og skrifbúbarlokum og til annars
kostnafear þess, er ai> skrifstofunum lýtr. þess skal og getife, aÖ
þíngkostnaör Dana er talinn 60,000 rd. 1 þessu frumvarpi stjórnar-
innar var nú afe vísu breytt í ýmsum greinum á þínginu; en þó
eigi til neinna muna í þeim greinum, er nú voru taldar. Tekjur
íslands eru 33,263 rd. 70 sk., sem vér fyrr sögíium, en gjöld
þess eru talin 55,446 rd. 40 sk., og vanta þá til, eptir þeim
reikníngi, 22,182 rd. 66 sk., afe tekjur og gjöld standist á. En
eptir því er síbar var samþykkt á þínginu, verbr fyrst a?) bæta
192 rd. vife gjöldin, og síban líklegast 30,000 rd., er þíngib veitti
lögstjórnarherranum, ab beibni hans, til þess ab lækna klábann á
íslandi. Fé þetta er reyndar eigi talib meb gjöldum íslands; og
ef vér þá sleppum því, þá vanta þó til 22,374 rd. 66 sk. Fjár-
hagsnefndin segir í álitsskjali sínu um fjárefni íslands, ab þótt
skýrslur þær, er stjórnin hafi fengib nefndinni í hendr, sé svo
greinilegar, sem kostr sé á, þá sé þab eigi ab síbr harbla örbugt,
ebr jafnvel ókljúfanda, ab geta sagt upp álit sitt um kröfur þær,
er frá íslandi komi til ríkissjóbsins i landsins þarfir, því nefndin
þekki svo illa til þar á landi; og síban segir nefndin: (lAb ætlun
vorri væri þab öllu réttara, ef í fjárhagslögunum væri tiltekib ákvebib
tillag ár livert til íslands gjalda. Meiri hlutinn vill og þab í
Ijósi láta, ab alþíngib ætti ab hafa fjárforræbi”. A þínginu kom
og mál þetta til umræbu; mælti þá framsögumabr í málinu, Ríme-
stab, á þá leib, ab nefndin hefbi viljab benda rábgjafanum til þess,
fyrst svo örbugt væri ab botna i málum Islands, bæbi fyrir hann
sjálfan, þíngib og fjárhagsnefndina: (lhvort eigi væri þá betra ab
veita ákvebib tillag, ef menn annars vildi eigi rábast í þab, sem
þó væri hib náttúrlegasta, ab veita alþíngi fjárforræbi, og til þess
mætti þó ab líkindum virbast ab vera tími kominn”. Lögstjórnar-
herrann fann nú, sem von var, hvar skeyti þetta átti heima, og
svarabi á þá leib, ab þab tæki reyndar ómak og vanda af þínginu,
ef alþíngi fengi fjárforræbi, en ef þab skyldi gjört, þá yrbi og ab
ákveba nákvæmar ((stöbu íslands í ríkinu” í öllum greinum, og þab
væri einmitt vandræbin. I(þab hefir gengib stirt”, sagbi hann,