Skírnir - 01.01.1859, Qupperneq 54

56
FKÉTTIR.
Noregr.
42. bls.); en meí) því ab allir hafa þó hlotib ab játa, ab Bireh-
Reichenwald væri í alla staíii vel fallinn til rábgjafa, þá mun þab
aí) öllum líkindum rætast, ab hinn nýi rábgjafi reynist Norbmönnum
enda betr en þeir hafa búizt vib, og hafa þeir þá fengib góban
rábgjafa og gób umskipti.
II.
ENSKAR þJÓÐIR.
Frá
Bretu m.
í hverju þjóbfrjálsu landi er stjórnin meb öllum embættismönnum
sínum og starfsveinum, þjónum og undirtyllum, eigi annab en um-
bobsmabr þjóbarinnar, er hlýtr ab reka umbob sitt eptir vilja hennar,
eptir lögum þeim og lögvenju, er fyrirskipa nálega í öllum greinum
og atvikum hversu stjórnin skuli umbob sitt af hendi leysa. I engu
landi í Norbrálfunni er svo nákvæmlega fyrirskipab meb lögum, sem
á Englandi, hvert vald embættismennimir hafi og hversu þeir megi
beita því; en eigi ab síbr er næsta mikib vald lagt í hendr hinna
æbstu stjórnarmanna ebr rábgjafanna, er eigi er meb lögum skipab
hversu meb skuli fara; þeim er og selt sjálfdæmi á mebferbinni,
þeim er, sem öbrum mönnum, gefib tækifæri til ab gjöra rangt. En
inebferbin er eigi ábyrgbarlaus, fulltrúar jijóbarinnar geta ab lögum
krafib rábgjafana til reikníngskapar og dæmt þá seka urn mebferbina,
ef hún er rangleg. þessi réttr er og þjóbinni gefinn í öllum öbrum
stjórnfrjálsum löndum, og réttr þessi er í raun réttri í því fólginn,
ab embættisgjörbir rábgjafanna sé engu síbr undirgefnar lögum og
rétti og lagadómi en gjörbir annarra valdsmanna. þessi réttr þjób-
arinnar er lögréttr og þessi ábyrgb rábgjafanna er lögábyrgb, og nær
hvorugt lengra en ákvæbi laganna tilgreina; rábgjafinn skal ábyrgjast,
ab hann brjóti eigi stjórnlögin og ab hann vanræki eigi skyldur þær,
er þau leggja honum á herbar, þab er lögábyrgb hans; lögþíngi
þjóbarinnar á rétt á ab stefna rábgjöfunum um afbrigbi stjórnlaganna