Skírnir - 01.01.1859, Qupperneq 62

64
FKÉTTIR.
F.nsland.
Bandamenn; þeir hafa aí> vísu eigi anuab getab en látizt vilja efna
öll sín heit, en hafa þó skotie skolleyrunum vib ollum áminníngum
Breta. Nú í sumar hafa orbiö skærur nokkrar meb Englum og
Bandamönnum út úr máli þessu. Svo bar til, aö enskir menn fóru
af varbskipi sínu í kaupskip nokkurt frá Bandafylkjum, og leitubu
eptir skipinu ab mansmönnum , hvab sem skipverjar sögbu. Stýri-
menn báru sig upp um þetta vfó stjórn sína, og hún ritafei aptr
stjórninni á Englandi og kvab brotinn rett á sér, þar enskir menn
heföi eigi lof til aö stöbva kaupför sín og leita á þeim jjófaleit.
Enska stjórnin kvab nú aÖ vísu svo vera , en baö þá Bandamenn
sjálfa varba kaupför sín, svo ámælislaust væri; kvabst hún fús til ab
upp gefa alla leit á skipum j)eirra, ef þeir vildi gæta þeirra trúlega.
VarÖ um mál jietta heilmikib pennaspark í blöbunum og allmikib bréfa-
l'jark milli stjórnenda beggja landanna; en svo lauk, ab hvorir-
tveggja hétu ab gjöra sem öbrum líkafei. Englendíngar hafa og átt
í bréfaskriptum vib Spánverja og Frakka um ])etta mál, og heldr
hefir slegizt í heitíngar meb þeim og Spánverjum; hafa þó Spán-
verjar orbib undan ab láta, og heita góbu um ab efna allar gjörbir
BÍnar vib Englendinga um mansalib. Ab vísu hefir farib spaklegar
milli Engla og Frakka, enda munu Englar hafa verib orbmýkri vib
þá fyrir vináttu sakir; en þó hafa Frakkar fengib ab heyra ýmis-
leg ónot í enskum blöbum um þab, er þeir fremi mansal á laun,
og ab síbustu hefir Napóleon slakab til, er síbar mun frá sagt i
Portúgalsmanna þætti.
Slíkan áhuga leggja Englendíngar á þetta mál, og slíkan kostn-
ab hafa þeir fyrir framgangi þess, er eigi verbr talinn. þab mun
undarlegt þykja, ab aliir menn skuli eigi hafa þá mannslund til ab
bera, ab þeir vili fúslega stybja ab góbri endalykt þessa máls, svo
Englendíngar þurfi eigi ab vera ab áminna þá um skyldu sína og
rekast í því árlega; en sé þess gætt, er freistar manna til ab brjóta
lög þau og sáttmála, er ab mansali lúta, þá verbr allt skiljanlegra.
Vér höfum ábr sagt, ab biámönnum í Subrálfu þætti eigi mansal
vera á abra leib en hver önnur sala og kaupskapr, svo þeir eigu
jafnan mansmenn fala, ef einhverr finnst kaupandinn; en meban
blámönnum er haldib í ánaub í mörgum löndurn, meban þrælaeign
er til, gefst jafnan einhverr kaupandi, og því verbr aldrei alveg