Skírnir - 01.01.1859, Side 83

Frnkkland.
FEÉTTIE.
85
þess aö hafa, rneh a&stob valdsmanna og lögreglumanna, gætr á öllu
því er fram færi, en þó einkum á öllum ófribarmönnum og ískyggi-
legum ebr tortryggilegum mannskepnum. f>á var og lagt fram
lagafrumvarp á þínginu um hegníng og sektir allra þeirra manna,
er væri í vitorÖi ebr rábum meb samsærismönnum, ebr öbrum þeim
er óreglu gjörbi. I frumvarpi þessu segir mefeal annars, afe hverr
sá mafer, er heffei gjört eitthvafe sjálfr, efer verife í ráfeum mefe öferum
til afe gjöra eitthvafe, mefe þeim hug afe raska almennum frifei, efer
afe leggja hatr efer óvirfeíng á stjórn keisarans, skyldi um þafe verfea
varfehalds sekr einn mánufe minnst, en tvö ár mest, og gjalda á þafe
ofan 500 til 2000 franka. þar segir og, ab hverr sá er sannr
yrfei afe því, afe bera á sér sprengipúfer, efer hafa þafe undir höndum
fyrir lof fram, hann skyldi um þafe sekr frá 50 til 3000 franka,
og sitja í höptum 6 mánufei minnst, en 5 ár mest. Allt frumvarpife
var fram eptir þessu, enda mætti þafe nokkurri mótspyrnu á ])íng-
inu, er má eindæmi kalla af svo aufesveipnu og aufemjúku áhaldi
hins einráfea keisara, sem þíngife hefir jafnan verife; kvafe enda svo
ramt afe, afe frumvarpife var samþykkt afe eins mefe fjögurra atkvæfea
mun. þó lög þessi sé hörfe , þá var þó sá galli þeirra enn verri,
afe þau voru svo teygjanleg á allar hlifear, enda eru slík lög jafnan
eigi nema fis hjá framfylgdinni sjálfri, því hún er jafnan hörfe og
ójafnafearfull í höndum embættismanna þeirra, er þjóna alvöldum
konúngi, mefe því afe þeir þýfea lögin eptir sjálfræfeisfullum vilja
sínum og fylla í skörfein, þar sem bofe laganna ná eigi til; en skörfe
þau verfea þó enn sífer fyllt en skarfe í vör Skífea forfeum, því sá er
stjórnarháttr alvaldra konúnga, afe láta embættismenn sína gjöra sem
mest af embættisvaldi, því er hann hefir sjálfr lént þeim, og er hann
því getr af þeim tekife hve nær sem hann sjálfr vill. þafe er sagt
um Pótemkin, ráfegjafa Katrínar drottníngar á Rússlandi, afe hann
hafi launafe mönnum sínum, er þeir gjörfeu þafe er hann haffei eigi
bofeife þeim, en aldrei fyrir þafe er hann haffei lagt fyrir þá afe gjöra.
þessu líkr er landstjórnarháttr alvaldra konúnga. Napóleon setti
gamlan og harfeskeyttan hershöffeíngja, þann er Espinasse hét, til
ráfegjafa innlendu málanna, en undir þann ráfegjafa lýtr öll lögreglu-
stjórn í landinu. Næstir ráfegjafanum eru nú amtmennirnir í um-
dæmi hverju á Frakklandi og lögreglustjórinn í Parísarborg; undir