Skírnir - 01.01.1859, Qupperneq 92

94
FRÉTTIR.
Frakklaitd.
ab rába orbum J)eirra og gjörbum, og |)ví varb hún og ab standa
reikm'ngskap sinnar rábsmennsku. þab er óbreytanlegt náttúrulög-
mál, ab hverr skal standa reikníng af gjörbum sínum, hvort sem
hann er voldugr ebr vesall; hinir alvöldu konúngar hafa ábyrgb af
öllu ofvaldi sinu, sem kotúngrinn af hinum ofrlitlu umrábum, er
hann hefir í hreysi sínu. Times gat kvatt Napóleon reikníngskapar
þess er hann hefir synjab ab gefa þegnum sínum, því af þeim toga
er spunnib ritkorn nokkurt, er um þær mundir var prentab á Frakk-
landi og eignab iunblæstri keisarans. Ritkorn þetta hét „Napóleon
þribi og England” og höfundrinn var kallabr La Gueronnióre. Ritlíngr
þessi er varnarrit fyrir keisarann; þab er sýnt meb mörgum dæmum,
ab fjörrábamenn Napóleons hafi komib frá frakkneskum og ítölskum
flóttamönnum, er njóti gribastabar í Lundúnum; þar hafi þeir lagt
ráb sín saman, og þaban hafi þeir gjört menn út til ab myrba
Frakkakeisara; flugumönnum þessum verbi ab vísu hegnt, ef til
þeirra náist, en fjörrábamennirnir sjálfir siti í góbum fribi í Lundún-
um, og sé eigi snert hár á höfbi þeirra auk heldr meira. Frá
því 29. júní 1852 og til þess 14. janúar 1858 eru talin 9 banatil-
ræbi vib Napóleon, er rábin hafi verib í Lundúnum, og hafi sum
þeirra verib rædd þar á samkomum flóttamanna, er þeir Mazzíní
og Ledru Rollin, frakkneskr flóttamabr, hafa forystu fyrir. Times
svarabi máli þessu á þá leib, ab sá mabr, er bregbi sér af jafnsléttu
upp í hásætib, megi jafnan eiga von á ])ví ab morbíngjarnir fylgi
honum ; en þab er meb öbrum orbum, ab menn sitja jafnan um líf
þess manns, er brotizt hefir til æbstu valda í rikinu. Svo var því
varib meb Kromvell og Napóleon fyrsta og abra fleiri valdabrjóta,
og svo hlýtr því ab vera varib meb Napóleon þribja, því hann fær
eigi skotib sér undan þeim skapadómi, er lætr morbtngjann fylgja
valdabrjótnum, sem skugginn fylgir manninum. Times getr og þess,
ab Englendíngar muni jafnan láta gribastab sinn opinn standa hverj-
um manni, þótt fáeinir neyti hans ranglega, meban þeir megni ab
halda uppi j)jóblögum sínum, er studd sé á mannfrelsi; muni og
koma Napóleoni ab litlu haldi, þótt Englendítigar færi ab hafa
nákvæmari gætr á flóttamönnum en híngab til, og þeir herti lög sín
um ’ samsærismenn, því þau yrbi þó aldrei svo hörb, ab þau gæti
varnab vib óhöppum þeim, er lögreglumenn Napóleons, er lægi