Skírnir - 01.01.1859, Síða 107

Jtall'a.
FRÉTTIK.
109
þeir næsta fámennir, þar sem þeir nú eru tæpar 5 miljónir manna.
Eigi er heldr sé&, þá öllu er á botninn hvolft. hversu mikifc álit og
traust þeir hafa aflab sér á Ítalíu, því fyrst er þaS, ab allr páfa-
flokkrinn er þeim mótsnúinn, ineíbal annars fyrir þá sök, ab Sar-
diningar hafa selt margar jarbir undan prestum sínum, undan
klaustrum og kanúkasetrum. Heldr væri líkur tii, ab múgfrelsíngjar
ítalskir höllubu sér ab Sardiníngum, og ])eir hafa helzt orbib til þess
híngab til; en nú vill þó Kavúr ekki samblendi eiga vib Mazzinínga
og abra daggarbsmenn á Ítalíu, er hafa morbgrélu sína eina vopna
til ab vinna öllum ítölum fullkomib þjóbfrelsi, og af slíkum kump-
ánum er heldr eigi mikils dugnabar ab vænta. En meb því ab
margir Italir bera liatr til Austrríkismanna, en Sardiníngar hafa nú
ýfzt vib þá í mörgum greinum, þá bera margir Italir þakklátan hug
til þeirra og þykjast eiga þangab frelsisvon sína. þeir vilja gjarnan,
ab Viktor Emanúel fari á móti Austrríkismönnum, sem Ivarl Albert
fabir hans, og þeir yrbi fegnir ef honum yrbi sigrs aubib; en litla
libsemd munu þeir Ijá honum, og því færri munu vilja skipta um
höfbíngja og þjóna undir Sardiníu konúng. þab er mikib efamál,
hvort Sardiníngar gæti fengib nokkra Itali til ab gjöra uppreist, þótt
þeir legbi stund á; hitt er víst, ab Píus níundi gat þab 1848, en
hann hefir eigi viljab gjöra þab 1858, og mun eigi síbar gjöra, þótt
honum entist aldr til. En þar sem Sardiníngar hafa nú síban 1848
skipt um vini, fellt nibr vináttu alla vib Austrríkismenn, en fest
vináttubönd vib Frakka og vingazt vib Rússa keisara, þá skulum
vér engu spá um afdrif af umskiptum þessum, þab mun tíminn leiba
síbar í ljós; en þó er einn sá atburbr orbinn, er vér hljótum á ab
minnast og verib getr ab leibi dilk eptir sig, hversu feitr sem hann
nú verbr fyrir Sardinínga. Höfu ein er sú í löndum Sardinínga,
er Villafranca heitir; höfn þessa hefir Sardiníu konúngr selt í
hendr rússnesku kaupfélagi, er verzlun rekr þar í landi. Höfn
þessi er rúmgób, þótt hún sé eigi ýkja stór, en ágæta trygg og
hæg. þóttust menn nú vita, ab Rússar hefbi annab og meira í
hyggju meb höfn þessa, en ab hafa þar lægi handa fáeinum kaup-
skipum; menn hugbu, ab þeir mundu ætla ab reisa þar voldugt her-
skipalægi og enn stærra en nokkurr hefir enn ímyndab sér ab
Frakkar mundu reisa á Dýrafirbi, sem þó þótti næsta geigvænlegt.