Skírnir - 01.01.1859, Qupperneq 121
Viðbstir.
FIiÉTTlR.
123
fram meí nýjar uppástúngur, ebr ])aí) skuli afsaka sig og skjóta
málinu til a&gjöríia stjórnarinnar, sem fyrr haf&i gjört verib. þótt
nú eigi þætti alls kostar vel vib eiga, a& þíngif) skyldi hefja þenna
stjórnlaga leik, þá rébu þíngmenn þó af ab dvelja nú eigi lengr fyrir
málinu. fn'ngif) styfer mál sitt á auglýsíngunni 28. janúar 1852,
er stjórnin hafi fengif) því til undirstöbu, en segir þó jafnframt af)
þab sé verk stjórnarinnar en eigi sitt, af) auglýsíngin sé lögf) til
grundvallar, og því megi enginn skilja orf) sín svo, sem þíngmenn
sé því nú samþykkir, ef)r Holsetar hafi nokkru sinni orfúfi því sam-
þykkir, er farif) hafi verif) fram á í auglýsíngunni og sífjan fram-
fylgt, einkum því, er stíaf) hafi verif) í sundr hertogadæmunum
Holsetalandi og Slésvík. Síf)an segir þar, af) heff)i þínginu verif)
leyft af) fara lengra en auglýsíngin næfii, þá mundi þa& rába til
af) endrnýjaf) væri samband þaf) og samneyti í lögum og landstjórn,
er svo lengi heffú stafsib milii Holseta og Slésvíkínga þar til 1818,
því samband þab mundi jafnan reynast hifi öruggasta fri&ar og vináttu
band milli allra landshlutanna, enda hafi og fri&rinn verib úti þá er
samband þetta var rofif). Mörg dæmi eru sífían til færf) þessu til
sönnunar úr lögum og öfirum statútum, er komif) hafa frá stjórn-
inni ebr fVd bandaþínginu, svo er og sagt, af) samband þetta sé hif)
náttúrlegasta, hib gagniegasta og hentugasta fyrir ailt ríkif). þessi
grein er merkiieg fyrir þá skuld, af) af henni sést, hversu Holsetar
kasta allri skuldinni af sér og yfir á Dani, og kenna þeim um afi
uppreistin varb í hertogadæmunum, mef) því aí> þeir hafi orfib fyrri
til ab draga Slésvík til Danmerkr og skilja hana frá Holsetalandi.
Mef) áliti þíngsins, er var nálega orfirétt hif) sama sem nefndar-
álitife, fylgdi frumvarp til stjórnlaga alríkisins og Holsetalands ; ætlub-
ust Holsetar til, af) á einni skrá skyldi standa alríkislögin og stjórn-
arlög allra landshlutanna, ebr af) stjórnarlög Slésvíkr ab minnsta
kosti skyldi síbar koma í stjórnlagaskrá þessa. Vér skuium nú taka
fram nokkrar hinna heiztu greina í stjórnlögum þessum, og byrjum
þá á stjórnlagafrumvarpi Holseta. í frumvarpi þessu er bebib um,
ab fram verbi lagt hib allra brábasta frumvarp til laga um ábyrgb
rábgjafa Holseta og Láenborgarmanna; þess er og beibzt, ab leitt
verbi til lykta landaþrætumál þab, er nú hefir lengi stabib milli
Holsetalands og Slésvíkr. j>á er og bebib um í frumvarpinu, ab