Skírnir - 01.01.1859, Qupperneq 125

Viðbirtir.
FRÉTTIR.
127
þessa tilgátu til, |)ví hitt er nóg ástæba, ab engum er um ab kosta
til þess, er hann hefir lítil ehr engi not af.
Margar abrar greinir og uppástúngur í frumvarpi Holseta eru
allmerkilegar, en ])ær eru flestar annabhvort svo líkar greinum þeim,
er nú standa í alríkislögunum, ab engi þörf er ab geta þeirra, e6r
þær eru svo litlar hreytíngar, a& þeirra gætir eigi í svo miklu máli,
og eru sumar þeirra laglegri og betri en þær er ábr voru i alríkis-
skránni. Frumvarp þíngsius og álit þess er aubsjáanlega samiö meíl
mikilli nákvæmni og vandvirkni, og stutt meb öllum þeim rökum,
er til gátu fengizt, þab er og gjört meb þeirri varygb, sem mest
mátti verba, því þíngmenn kusu jafnan undir sig ebr þá bandaþíngib
öll varnargögn, þau er fram mætti koma í niálinu. A þínginu
tölubu menn hiklaust um málefni Slésvíkínga, einkum |)ó ab því
leyti, er Holseta snerti ebr samband beggja hertogadæmanna; mót-
mælti konúngsfulltrúi slíkri abferb og kvab þá eigi vera þess um-
komna, en forseti kvab þá mega draga dæmi frá Slésvík til styrktar
máli sínu, hann sagbi og, ab málefni Slésvíkínga snerti þá í mörgum
greinum. Allmörg skapraunarorb hefir stjórnin fengib ab heyra í
þíngtíbindum Ilolseta og sjálfum uppástúngum þeirra; þykja má og
aubsætt, ab Holsetar sé nú hvergi hræddir, því nú mæla þeir
eigi nibr i barm sér sem ábr; til þíngsins komu og bænarskrár
nokkrar, er eigi voru öllu þelbetri. Frá Slésvíkíngum hefir og komib
bænarskrá til stjórnarinnar á þá leib, ab þeir kvábust vænta, ab til
þíngs yrbi kvatt í Slésvík og mönnum gefinn kostr á ab ræba nýja
alríkisskipun. — Síban Holsetar gengu af þíugi hefir enn eigi heyrzt
neitt um þab, hver ráb stjórnin ætli sér ab taka; þab eitt vitu menn,
er sjá má af dagblöbunum og nokkrum öbrum ritum , ab eigi lízt
Dönum á frumvarp Holseta, sem og heldr er engin von til; en
hitt er eptir ab vita, hvort Danir geti færzt uudan því meb öllu.
Nú virbast ab vera einkum tveir vegir fyrir hendi; er annarr sá, ab
kvebja Dani og Slésvíkínga til alríkisþíngs og leggja þar frumvarp
fram til nýrrar alríkisskipunar, en þab er mjög vafasamt, hvort
sú abferb verbi lögmæt talin. Aunarr vegr er sá, ab konúngr taki
alríkisskrána úr lögum í Danmörk og Slésvík, anuabhvort ab öllu ebr
um stundar sakir, og láti síban kosníngar fram fara um allt ríkib
eptir kosníngarlögunum 2. október 1855, og leggi svo frumvarp