Skírnir - 01.01.1864, Qupperneq 1

FRJETTIR
FRÁ VORDÖGUM 1863 TIL YORDAGA 1864,
EPTIR
EIRÍR JÓNSSON.
Inngangur.
FYRSTA af ársfrjettunum flytjum vjer þá, er þegar mun orbin harma-
saga á eyju vorri, er lesendum vorum berst þetta rit í hendur. Vor
allramildasti konungur, Fríðrik hinn SjÖUndÍ, burtkvaddist
15. dag nóvembermánabar. Hann var sá eini af konungum
vorum, er hefir heimsótt ísland. Hann minntist jafnan hugaBsam-
lega á þær viðtökur, er hann flekk á íslandi, og sýndi þab í mörgu,
aB hann mundi eigi óbeinni til hags- og rjettarbóta viB landiB, en
fa&ir hans var, ef rá&anautum hans hef&i þótt svo brýn nauBsyn á
grei&um órlausnum í a&almálum vorum, sem sjálfum oss. Me&
þakklátum huga munu íslendingar ávallt minnast þess konungs, er
veitti þeim frjálsa verzlun, og þó stjórnarmáliB sje eigi komiB lengra
áleiBis, en vjer allir vitum, þá er því þó meb gó&fýsi vikiB í þá
átt fyrir skömmu, er sannsýni og rjettlæti vísa í. — Nú er ríkiB
þegiB í erf& af Kristjáni níunda, fyrrum prinzi af Gliicksborg.
Gu& gefi honum langt og farsælt riki!
Nor&urálfan hefir ári& sem lei& eigi átt um heilt a& binda.
Lemstrarsár hafa borizt á þá þjób, er í fyrra reyndi til a& bera
hönd fyrir höfuB sjer gegn ofbeldi ltússa. Strax í fyrra vor þótti
stórveldunum hjer vi&gjör&a vant, en tilraunir þeirra fengu engu á
orkaB til a& bæta kosti Póllendinga. Eptir langvinnt þref um þetta
mál skildu stórhöf&ingjar usáttir a& kalla”. En me&an (lmálfri&ur”
er me& þeim, kalla allir, a& vjer lifum á fri&artímum, þó dylgjur
sje me& flestum, en sumir búi yfir fullum heiptarrá&um. þab er
1