Skírnir - 01.01.1864, Qupperneq 29

FrakkUnd.
FBJETTIK.
29
fund í Parísarborg. þau voru öll orbuí) meb snilld og kurteisi, og
var fagurlega vikiö á, hve brýn orsök væri til aí> gjöra þessa til-
raun. í brjefinu til þýzka sambandsins er þessi a&alkafli: uþegar
hugab er ab ásigkomulagi ýmissa landa, verímm vjer a& ganga úr
skugga um, a& sumir hafa rofi& Vínarsamningana, sumir hafa vikið
frá þeim og a&rir anna&hvort rangþýdt þá eða búið þeim afnám.
Af þessu hefir leidt skuldbindingar, er eigi eru reglum bundnar,
rjettindi án heimildar og kröfur án takmarka; og er þetta mjög
hættulegt, því stríð eru nú því vo&alegri, sem þau ey&a hagsbótum
landanna, og eru þeir þó ávextir af framförum mannkynsins og
binda þjó&irnar saman til sameiginlegrar umönnunar fyrir sameigin-
,legum hagsmunum. Slíkt ber a& huglei&a me& alvörugefni. Vjer
megum ekki slá ályktunum vorum á frest, unz bráfeir og óviðrá&an-
legir atburðir villa rá&deild vora, og hrífa oss móti vilja vorum í
gagnstæ&ar áttir. þess vegna læt eg uppborið fyrir y&ur, a& vjer
á höf&ingjafundi rá&um vorri öld til skipunar og reglu, og gjörum
ena ókomnu tímana tryggilegri. Forsjónin og vilji Frakkaþjó&ar
hefir vísað mjer til sætis á veldisstóli, jeg er uppalinn í skóla mót-
lætinganna, og því mundi mjer sæma mi&ur en ö&rum, að bera
vankennsl á rjettindi stjórnendanna og þjó&anna sanngjarnar óskir.
Jeg er því þess albúinn að koma á þjó&aþing, eigi með neina ein-
rá&na fyrirhugan, en með tillögur hófs og sannsýni, er þeim opt-
ast verbur einrætt, sem ratafe hafa í margar þrautir. það er ekki
hjegómagirni, er kemur mjer til a& vekja hjer máis á; en af því
jeg er sá mefeal höf&ingja, er tí&ast er grunaður um valdsólgin
rá&, liggur mjer það í miklu rúmi, að sýna með þessu beina og
huldulausa tilviki, ab jeg hefi ekki annað a&aláform en fri&a Norð-
urálfuna án styrjaldar.” — þ>að mátti í vændir vita, að uppástunga
keisarans myndi ver&a stjórnendum Nor&urálfunnar hi& mesta álita-
mál; sumir þeirra, t. d. keisarar Rússlands og Austurríkis, mundu
bera kví&boga fyrir, að fundurinn yrði þeim lítt vilhallur, þar sem
máli skipti um ýms lönd er þeirra valdi lúta (Pólland, Ungverja-
land, Feneyjar, og svo frv.), en þykjast þó sjálfir hafa nógan afla
til afe sljetta svo yfir allar ójöfnur, að vel fari. Frá mörgum komu
þegar greib andsvör, og eru til nefndir konungar Norðurlanda,
Ítalíu- og Portúgalskonungar, Spánardrottning og fl. Höfðingjar