Skírnir - 01.01.1864, Qupperneq 100

100
FRJETTIR.
Dnnniörk.
málum, en fengist eigi samþykki, sæi liann eigi annaS rá8 betra
en það sem auglýsingin færi fram á, sem sje, aft slíta samneyti í þeim
greinum. En slíkar misfellur væri þá eigi Dönum, heldur sambands-
þinginu um a<5 kenna, því þaS hef&i sem fastast heimtaS, aS Holt-
setaþinginu yrbi veitt ályktarvald í þeim málum, er eptir samn-
ingunum 1851—52 bæri undir alríkisþingib. — Nú settist Holt-
setamálsnefndin (á sambandsþinginu) til prófs og skoðunar i þrætu-
málinu, sjerilagi um auglýsinguna, og lauk upp um hana hörSum
dómi í löngu og ítarlegu álitamáli (18. júní), en þingiS galt þar
næstum einmælt samþykki til allra niSurlags greina (9. júlí). þar
var sagt, aS auglýsingin væri ólögmæt meS öllu, er stjórnin hefSi
gjört Holtseta fornspurSa um máliS, og i hverri grein hennarfann
nefndin nokkuS, er henni þótti gjört til rjettarhalla og áþyngdar
viS hertogadæmin. HarSast var tekiS á 5. greininni, þar sem
ráS var gjört fyrir, aS samneyti skyldi slitiS um sum mál, er þingin
yrSi eigi samþykk. Slíkt kvaÖ nefndin gagnstætt rjettarvenju og
miSa til þess, aS koma Holtsetum í eiuangursstöSu og svipta þá
lögmætum afskiptum og íhlutan um alríkismál. Enn fremur var
sagt, aS Sljesvík væri reyndar eigi nefnd í auglýsingunni, en hægt
væri a<5 sjá, aS Danir ætla8i sjer að halda henni í samríkislögum
vib Danmörk, sem a8 undanförnu. En meí því Sljesvíkurfulltrúar
yrSi svo fáliSaSir í ríkisráSinu, a<3 þeir mætti engu fram orka
gegn hinum í sínar þaríir um alríkismál, þá væri slíkt allt eitt og
forræSisleysi og þverlega gagnstætt samningunum 1851—52 og
fvrirmælum auglýsingarinnar 28. jan. 1852. NiSurlagsgreinirnar
lutu aS því, a<5 skora á Dani, aS taka aptur auglýsinguna og
hafa til búna alríkisskipun innan 6 vikna í samhljóðan viíi samn-
ingana eSur uppástungu Russels lávarSar 24. sept. 1862; en væri
eigi aS gjört, skyldi nefndunum í málum hertogadæmanna faliS á
hendur a<5 semja uppástungur um nýja ráSaleitni (atfarir í málinu).
— Hjer átti þá eigi úr steini a<5 hefja fyrir stjórn Dana; í Frakka-
furSu var hún söku<5 fyrir oftekjur og frekju, en heima fjekk hún
á hverjum degi drjúgan ámælaskammt af mótmælablöSunum (uFœdre-
landet”) fyrir kák og atbur<5aleysi. En eigi tók betra vi<5, er
Sljesvíkingar gengu á þing íFlensborg 17. júlí, því þar var komiS
og fari<5 enn sama dag. Hansen frá Grumby vjefengSi eina kosn-