Skírnir - 01.01.1872, Qupperneq 17

INNGAIÍGUR.
17
laginu* og ráSum þess, hafa getur manna og sögusagnir opt orSiS
heldur ýkjulegar eða einherar ógnaspár. Menn hafa t. d. sagt,
a<5 þaS hefbi grafiS svo um sig á Englandi, a<5 hjeöan mætti
vænta skelfilegustu tiSinda; menn af öllum stjettum væri bendlaftir
viS paö, og vi8 því væri búi8 þá og þegar, a8 Lundúnum yr8i
hleypt í loga — álika og París í fyrra vor —, en því yr8u svo
samfara mor8 og rán, og sem har8fengilegast mundi Ieita8 a8 ná
öllum au8num úr bánkanum (enska). þa8 er þó líkast, a8 Lun-
dúnanefndin berist anna8 fyrir en a8 „bíta svo nærri greni“, enda
hefir sljórnin enska alls ekki láti8 bera á neinni hræBslu. Glad-
stone (stjórnarforsetanum) fórust svo or3 fyrir skömmu, a3 hjer
væri vi8 engri hættu búi8, og þó enn færi í bága me8 „vinnu“ og
„au8i“, þá mundi enska þjóSin kunna rá8 til, a8 slíkar misklígir
fengju þær lyktir, er öllum gegndu bezt. Álíka og þjóSverjar
treysta uppfræBingu fólksins, eins treysta Englendingar frelsinu
og haghyggni landsbúa, og því hafa hvorugir amazt vi8 „Inter-
nationale“ a8 svo komnu. Ö8ru máli gegnir um su8urlönd álfu
vorrar, þar sem alþý8an er bæ8i skjótlynd og skammhyggin, en
hefir til skamms tíma átt a8 venjast byltingum e8a ófrelsi. Stjórn-
in á Frakklandi reynir líka, sem von er, a8 reisa rammar
skorSur vi8 fjelaginu, og þau lög eru borin upp á þinginu, a8
hver frakkneskur ma8ur, sem í því er, skuli hafa fyrir gert þegn-
rjetti sínum. Á Ítalíu, Spáni og í Belgíu hafa menn vilja8 útrýma
fjelaginu me3 forboSum, e8a dreift fundum, e8a látiS oddvitana
sæta gjöldum e8a varShöldum, en slíkt hefir þó lítiB tjáS, því
bæ8i er, a8 su8urbúar kunna manna bezt a3 fara me8 leyndar-
samtök, og a8 §elagi8 hefir til þessa fari3 helzt huldu höf8i og
komi3 sjer þó fram vi8 alþý3una meir en nokkurn varSi. í
fyrra sumar renndi þa3 önglum sínum í Danmörku, og runnu all-
margir strax á agni8, sem geti8 skal í þessa lands þætti. Hafi
„alþjó8afjelagi8“ þau stórræ8i me8 höndum, sem því eru eignuB,
e8a ætli þa8 sjer a8 koma öllum þeim hefndum fram, sem
sumir H8ar þess — einkum frá París og Frakklandi — hafa í
hámælum1, þá er eigi furSa, þó af því standi allmikill ótti,
*) þessir menn láta það opt í Ijósi og segja þaS sannfæring sína, að upp-
Skírnir. 1872. 2