Andvari - 01.03.1968, Blaðsíða 35
ANDVARI
KRISTINN ÁRMANNSSON REKTOR
33
V
Rektorinn.
Non cani, non rugae repente auctoritatem
arripere possunt; sed honeste acta superior
aetas fructus capit auctoritatis extremos.1)
Cicero.
Síðustu starfsár sín stjórnaði Kristinn Ármannsson Menntaskólanum
í Reykjavík sem rektor, liinni gömlu og virðulegu menntastofnun, er hann
hafði helgað mestan hluta sinnar iðjusömu ævi sem mikils metinn kennari
og yfirkennari.
Kristinn hefur sjálfur komizt svo að orði,') að sér hafi jafnvel hrosið
hugur við að taka að sér stjórn hins stóra skóla, þegar Pálmi rektor Hannes-
son, fyrirrennari hans, féll svo skyndilega og óvænt í valinn. Hitt gat ekki
orkað tvímælis, að Kristinn mátti heita sjálfkjörinn til að takast á hendur
þetta mikla ábyrgðarstarf. Bæði starfsalclur hans, reynsla, lærdómur og vin-
sældir, jafnt meðal sanikennara sem nemenda, hlutu að stuðla að því.
Hins vegar er mjög skiljanlegt, að Kristni hafi verið urn og ó að takast
á hendur jafnerilsamt og umsvifamikið embætti, rosknum rnanni, er vissu-
lega hefði átt skilið að geta farið að draga saman seglin. Líklega hefur það
riðið baggamuninn, að á döfinni voru ýmis mál, er snertu mjög framtíðar-
heill skólans, mál, sem Kristni var mjög hugleikið, að leystust þannig, að
hinn gamli og virðulegi skóli mætti öruggur velli halda þar, sem hann
hafði svo lengi staðið, við Lækjargötuna. Alrna rnater þurfti á forsjá hins
trúfasta sonar síns að halda. Hennar kalli hlýddi Kristinn.
Þegar á fyrsta ári sínu í rektorsembættinu hófst hann handa um miklar
endurbætur á skólahúsinu. En stærra átak þurfti að gera, ef skólinn ætti
með einhverjum sómasainlegum hætti að geta veitt viðtöku sí-vaxandi að-
streymi æskufólks, sem rétt hafði öðlazt til náms á menntaskólastigi. I
rektorstíð Kristins, sem var 8V2 ár, tvöfaldaðist tala nemenda í skólanum.
Má af því ráða, hve geysilega ör þessi þróun var, — eins og hún er raunar
1) Hvorki hærur né hrukkur geta skyndilega hrifsað til sín áhrifavald; en heiðarlega lifuð
fyrri ævi hlýtur að lokum ávöxtu áhrifavaldsins.
2) Sbr. skólaskýrslu 1964—1965, bls. 95.
3