Andvari - 01.03.1968, Side 126

124
ARNÓR SIGIIRJÓNSSON
ANDVARl
þessara manna væri konunglegur embættismaður, en hann má þá ekki gleyma
því, að hinn hefur arðsama atvinnu, þar sem hann er ritstjóri að því blaði, sem
að siálfs hans sögn er hið vinsælasta blað hér á landi og hlýtur því að borga sig
vel. Þar að auki er það aðgætandi, að þessi nraður getur fengið embætti, ef hann
vill, og það er honum að kenna og engum öðrum, að hann ekki í þessu stendur
jöfnum fótum við hinn. Annars megurn vér allir, sem hagmæltir erum, vera
glaðir yfir því, að vér getum átt von á styrk úr landssjóði, ef vér þurfum þess
með seinna meir, og þeir eru margir, sem hagmæltir eru, miklu fleiri en fjórir.
Það er vonandi, að landssjóðurinn seinna rneir fái langtum fleiri skáld til að
styrkja og þeir verði ekki einungis fjórir, heldur tvöfalt eða þrefalt fleiri, sem
komast á hreppinn."
Umræðum þessum lauk með því, að Tryggvi Gunnarsson taldi það kotungs-
hátt þinginu til vansa, að skipta þessum þúsund krónum milli tveggja skálda, og
voru þessar 1000 krónur til Matthíasar samþykktar í báðurn þingdeildunum.
Annars er ástæða til að geta þess, að 500 króna skáldastyrkur 1879 er ekki eins
kotungslegur og mönnum mun finnast við fyrsta álit. íslenzk króna var meira
en hundrað sinnum meira virði þá en nú, þegar það þykir talsvert mikið að
fá yfir 50 þúsund króna skáldastyrk. Skáldastyrkur sá, sem Matthíasi var veittur
1879, var raunverulega yfir 100 þúsund krónur í okkar peningum nú, og er ekki
nokkru skáldi meiri styrkur veittur á þessu ári. En styrkurinn var lika veittur
þá sem viðurkenning í eitt skipti aðeins.
Um skipti þeirra Grírns og Arnljóts á alþingi næstu árin segir Fjallkonan
þetta í palladómi sínurn um Grím. Kosningar til alþingis fóru fram 1880, og á
næsta þingi sat allmargt nýrra manna. En ýmsir þeir, „er áður höfðu á þingi
setið og nú voru endurkosnir, fundu til þess, að ráðríki Gríms var farið að liggja
sem andleg martröð á Neðri deild.-----Þeir Arnljótur, Benedikt Sveinsson, Jón
Ólafsson (sem var nýr þingmaður), séra Þórarinn og ýmsir aðrir þingmenn höfðu
þá að sögn samtök um að lægja nokkuð til reynslu um eitt þing yfirgang þann,
er þeir kenndu doktornum. Fór það svo sem minnisstætt er, að meiri hluti N. d.
----bolaði dr. Grími frá öllum aðalnefndum þingdeildarinnar.“ Fjallkonan nefnir
sr. Arnljót fyrstan 1 þeim samtökum, er að þessu unnu, — og raunverulega var
það hann einn, er nokkurn vinning hlaut af þessum aðgerðum. Flann settist í
sæti Gríms sem formaður og framsögumaður fjárlaganefndar — til þess að halda
þar uppi rnerki hans og stefnu. Vegur og áhrif Arnljóts voru einnig mikil á
tveimur næstu þingum, þótt hann nyti eigi óskipts trúnaðar hjá mörgum sam-
þingismönnum sínum.