Andvari - 01.03.1968, Blaðsíða 181
ANDVARI
SONATORREK
179
þolikr fpstum (18. v.), kenningarígildi með þágufallseinkunn (Sbr. óðr ræði,
14. v.).
fastr (lo.): fastheldinn,
þoklir (hugur) fastheldnum, þ. e. hugarfar í garð rnanns, sem er fastur á það
eða gætir þess vel, sem aðrir girnast: öfund. — Þar sem Agli er þjóða sinni
ekki fiekkt, öfundar hann son sinn af því að vera kominn í býskips bœ
leita kynnis (17. v.), enda er það í samræmi við þpglan frænda hrprs
(4. v.) og munvega (10. v.).
Hrosta hilmir: konungur hins meskta malts, er rétt kenning á Ægi, þar eð
hann átti — samkvæmt Hymiskviðu — öll föng til ölgerðar nema ketil, nægi-
lega stóran. Var því enginn vökvinn fyrr en síðar.
fánst, efsta stig af lýsingarorðinu fánn (Sbr. ormsheitið fánn: hinn gljáandi.),
skylt sögninni að fáa: mála, skreyta. Merking orðsins virðist hér vera: Ijósast,
skýrast, gerst.
standa á hendi e-m. í Grágás er komizt svo að orði (I, 121): a) „ok standa
sakir á hendi honum, annat tveggja fjQrbaugssQk eða skóggangssók," b) „ef eigi
stœði sú sekð á hendi honum.“ Átt er við, að sök eða sekt h v í 1 i á einhverjum,
og varla er þess að vænta, að orðtakið þýði annað í Sonatorreki. En þar hvílir
Ægir á skáldinu: Egill getur ekki um annað meira hugsað en sonarbanann
(Sbr. 8. v.).
Efni 17. og fyrri hluta 18. vísu: Samferðamenn mínir eru mér lítt kærir,
þótt enginn geri á hluta minn. Sonur minn og konu minnar er kominn til
himins að vitja vina og vandamanna. En þó að ég öfundi son okkar, stendur
mér Ægir gerst fyrir hugskotssjónum. — Kjarni efnisins, sem er rökrétt afleiðing
af því, að úr einstæðingsskap Egils (13,—14. v.) í vondri veröld (15. v.) getur
ekki rætzt (16. v.), er þetta: Mér er sama um allt, af því að sonur minn
dó, en Ægi get ég ekki gleymt.
Þannig lýkur Böðvarsþætti Sonatorreks.
Síðari hluti 18. visu
og 19. vísa.
Máka ek halda upp rétti grímu jarðar rýnnisreið, síz heiftugligr sóttar bruni
nam son minn ór heimi, þann es ek veit, at varnaði vamma varr við vámæli.
jarðar, hdr. i aröar. Ketill Jörundsson mun hafa lesið belg ð-sins fyrir o og
legginn fyrir brodd (ö), en sjálfur skrifar hann tvo punkta í stað brodds. í AM.