Andvari - 01.01.1893, Blaðsíða 8
2
prófessors nafnbót. Til biskups vígðist hann 1866,
var biskup í 23 ár til 1889, er hann fjek'k lausn frá
því erabætti. Litði eptir það embættislaus til J5da
niai 1891, er liann andaðist eptir stuttan og liægau
lasleika, rúmra 82 ára gamall.
Licentiatus í guðfræði varð hann 1840 fyrir
ritgjörð um Rufinus kirkjuföður, og doktor í guðfræði
1844 fyrir ritgjörð um kirkjulög á Islandi fyrir og
eptir siðabótina. Riddari af danebrogsorðunni varð
hann 1852, ■ síðan danebrogsmaður, lcommandör og
stórkross sömu orðu, og kommandör hinnar norsku
St. Olafs orðu 1874.
Konungkjörinn alþingismaður varð hanu 1849 0 0
og forseti efri deildar alþingis var hann frá 1875 /
til 1886. Pjetur biskup var tvíkvæntur, í fyrra /
sinni (1835) Önnu Sigríði Aradóttur frá Flugumýri,
er dó barnlaus 1839, í síðara sinni Sigríði Bogadóttur
frá Staðarfelli (1841), er lifir mann sinn. Með henni
átti hann þrjú börn, Boga lækni, sem dó á undan
föðurnum, og tvær dætur, Elinborgu, ekkju Bergs
Thorbergs landshöfðíngja, og Þóru, eiginkonu Þor-
valdar skólakennara Thoroddsens.
Allmörg ritstörf liggja eptir Pjetur biskup, bæði
á latinu og íslenzku. Bera þau fremur vott um
fjölhæfni og góðan smekk, fróðleik og vandvirkni,
en um mikla a,ndagipt. Hugmyndirnar eru Ijósar,
orðfærið lipurt og vandað, og sjer 1 lagi kemur
jafnan fram hjá höfundinum einlæg viðleitni að fræða
og mennta landa sína. Um prjedikanir hans hafa
sumir sagt, að honum hafi tekizt kennimanna bezt,
að sýna fram á, »hvernig úlfaldinn eigi að fara að ]
til að komast í gegnum nálaraugað«, en — það er I
hvorttveggja, að það, eptir orðum frelsarans, »er
sælla að gefa en þiggja«, enda veitir eigi af því á
voru landi, þar sem sá hugsunarháttur virðist fara