Andvari - 01.01.1893, Blaðsíða 94
88
sje gjört sem unnt er að gjöra, til þess að fjelögin
geti staðið af sjer ýms óhöpp, sem upp á geta
komið.
29. og 30. gr. Sumir kunna að líta svo á að
vjer þurfum að verja strax öllum te'kjum fræðslu-
sjóðsins oss til þekkingarauka, og er það að vísu
rjett álitið. Hitt mun þó ráðlegra, að leggja nokkuð
af honum fyrir, á meðan vjer erum að komast á
haganlega aðferð til að nota sjóðinn vel. Líklegt
er og, að þegar fram líða stundir mundu öll kaup-
fjelög landsins hafa samtök um að halda úti blaði,
til að styðja fjelagsskapinn, og þá væri nauðsyn
að hafa dálítið meira fje til umráða en hinar árlegu
tekjur fræðslusjóðsins. Hvernig sem þetta er skoðað,
mun naumast verða talið óhyggilegt að leggja helm-
ing af tekjum fræðslusjóðsins fyrir um stundarsakir
á meðan menn eru að læra að nota hann.
32. gr. Að hafa ákveðið í lögunum víst tíma-
bil, sem fulltrúafundur og deildarfundir skuli haldnir
á, er að mörgu leyti hentugt og getur ekki valdið
erfiðleikum, því þó að ekkert væri fastsett um það,
þá renna menn ávallt blint í sjóinn hvað veðráttu
og yfirferð snertir, því menn hljóta ætíð að boða
fundina með nokkrum fyrirvara.
45. gr. Það er afar-nauðsynlegt til að fyrir-
byggja tortryggni, að allir eigi kost á að skoða
hvaðeina sjálfir í reikningum fjelagsins er þeim
virðist tortryggilegt. En þegar sá tími kemur, að
fjelagið tekur að sjer sparisjóðsstörf, eins og brexk
kaupfjelög gjöra, nefnilega þegar fjelagið hefur
eignazt svo mikið stofnfje, að það getur farið að lána,
þá verður að gæta sömu regiu sem við sparisjóði,
að leyfa ekki innanfjelagsmanni aðgang að reikningi
annars nema með þess samþykki.
50. gr. Fullkomlega skuidlaus verzlun er einn