Andvari - 01.01.1893, Blaðsíða 159
153
sera tengja átti saman konungsvaldið og þ]óðfjelagið'
í þessari grein, er slitið þar sem mest reið á, og"áð
það er bláþráður á endanum á þessum spottastúf,
sem orðið hefur eptir í höndum þjóðarinnar. — Ur
því getur það ekki bætt, sem 3. gr. stjórnarskrár-
innar ákveður um ábyrgð landshöfðingja. Þetta
harla einkennilega, að vjer ekki segium dæma-
lausa ákvæði, leggur það sem sje i vald umbjóðanda
livort umboðsmaðurinn skuli sæta ábyrgð fyrir það,
sem hann hefur gjört eptir umboðinu. — Vjer höfum
nú fengið svarið til þess, hvort alþingi eptir stjórn-
arskránni sje alinnlendur löggjafaraðili, sem vjer
skutum til úrlausnarinnar á því, hvort kosning hinna
konungkjörnu færi fram undir ábyrgð eptir íslenzk-
um stjórnarlögum. Það hefur því lítilvæga þýðing,
að taka það fram, að staða landshöfðingja á alþingi,
sem stjórnarfulltrúa gengur einnig i sömu átt, þó
hann sje í orði kveðnu skipaður á ábyrgð ráðgjaf-
ans (2. gr.).
Eptir neðri deiidar frumvarpinu frá 1891 er um-
boðsvaldið lagt að fullu og öllu, undir stjórnarlaga-
lega ábyrgð fyrir hinni islenzku fulltrúasamkomu,
7. sbr. 49. grein. Þar er engin sjerstök regla gefin
um afbrigði á stjórnarskránni, öll mikilsvarðandi
stjórnarmálefni eru rædd í hinu islenzka landsráði,
ogrhin önnur stjórnarmálefni falla undir hina al-
mennu ábyrgðarreglu. Hvort breytingar frumvarps-
ins á stjórnarskránni i þessu efni ekki gangi of
skammt eða ekki of langt verður að leiða út af öllu
hinu sama, sem að framan er sagt um löggjafar-
valdið. Svar vort til þessa er hið sama bjer sem
þar. Hvað loks snertir skipan dómsvaldsins á þvi
svæði og í þá átt, sem hjer liggur fyrir, er það eitt s
vert að athuga, að veiting dómaraembættanna við'
hina innlendu dómstóla er í hendi konungs sam-