Andvari - 01.01.1893, Blaðsíða 177
171
tryggja oss sem fyrst og bezt lækning þeirra and-
legu og likamlegu meina, sem kúgunin hefur haft í
för með sjer. — Vjer eigum að gjöra hinn hálf-
darska hugsunarhátt hjá þeim mönnum þjóðarinnar,
er ættu að standa fremst, og sem sprottinn er af and-
legri þrælkun, islenzkari, skyldari vorri eigin þjóð,
eins og hún er gjörð samkvæmt náttúru landsins og
sögulegum uppruna. — Þetta verður sem bezt og
sem skjótast tryggt með því að gjöra hinar æztu
menntastofnanir innlendar. — Vjer eigum að knýja
þjóðina með lögum til þess að nota krapta sína til
framleiðslu af landi og sjó, til arðsamrar vinnu og
ummyndunar á því, sem framleitt er, til greiðslu á
samgöngum og til skipta á verði og vörum, sem eru
hyggileg og holl fyrir velmegun þjóðarinnar; alþingi
verður með öðrum orðum að semja ný, bæði öflug
og frjálsleg lög um búnað og fiskiveiðar,' handiðnir
og verzlun í landinu. Ástandið á Islandi, eins og
það er nú, og hin sívaxandi fullvissa um, að það er
hvorki landinu eða náttúrlegum eigninlegleikum
þjóðarinnar að kenna, að vjer stöndum svó langt að
baki annara siðaðra þjóða í Norðurálfunni, veitir
oss heimild til þess að enda með þessari áskorun
til þingsins og þjóðarinnar:
Samþylckid endurslcoðunarfrumvarp neðri deildar
frá 1891 óbreytt, og framfylgið jafnframt í annari
röð, með alvöru og festu, háslcóla-, búnaðarsJcóla-,
fisJciveiða-, handiðna-, samgöngu- og verzlunarmálum
Islands. Eyðið eJcJci tima til neins, sem tefur fyrir
þessum aðal-velferðarmálum þjóðarinnar, og minnist
þess, sem er mest um varðandi.
■Í=3$EEÍ-