Eimreiðin - 01.07.1950, Qupperneq 80

232
SKRÚÐUR
EIMRKIÐIN
náð alla leið niður undir Þórðarbjarg. Það er sjáanlegt, að
þarna liefur fallið og fellur enn við og við skriða, alla leið ofan
frá Skrúðskolli, því þarna er mest lausagrjót í Skrúð. Hefur
skriðan smámsaman fyllt upp fyrir hellisopið, frá norðri og allt
suður að hinu fasta bjargi, sem nú er yfir inngangi hans, með
Bóndasæti á brún uppi. Meðan hellirinn var tómur, liefur skrið-
an bæði safnazt fyrir utan og innan dyrnar. Að síðustu hefur
mynni hans alveg lokazt. Sennilega er langt síðan, og hefur grjót
það, sem síðan hefur hrunið þarna, allt safnazt utan dyra, enda
nær urðin út fyrir nú, langt upp með berginu eða mikið hærra
en hjargbrúnin hefur verið til forna. Af þessu er skiljanlegt, að
allt það vatn, sem í rigningu streymir niður hergið, leiti eink-
um inn fyrir og myndi loks stöðuvatn inn við hotn hellisins,
þótt eigi sjáist rennsli þess eftir gólfinu. Eru menn og sjaldan
staddir úti þarna í miklum rigningum. Getur og verið, að vatnið
seytli undir gólfinu. Mér finnst Skrúðsliellir einn sá staður, seni
vel væri þess verður, að fólk flykktist þangað til að skoða hann,
og engan söngsal þekki ég slíkan. En eigi er ferð þangað hættu-
laus. Bæði er vond lending í Skrúð, og þar getur og dauðinn
leynzt í hverju spori, ef eigi er gætt fyllstu varúðar í hvívetna.
Er því alls eigi leggjandi í ferð þangað, nema með þaulkunnug-
um manni. Auk þeirra tveggja liella, sem um getur hér að
framan, eru tveir aðrir liellar í Skrúð. Heitir annar Æðhelliu
en hinn Stighellir. Er Æðhellir suðvestan á Skrúð, efst á Löngu-
nöf. 1 honum verpti nokkuð af æðarfugli allt fram um 1880.
StiglieBir er rétt fyrir vestan Sauðakamb, norðaustan á Skriið.
Er liann neðst í berginu, en eigi er liægt að komast í hann nenia
reistur sé stigi við liann. Hafa þó örfáir menn farið upp í hann
með því að reisa bátsmastur upp við bergið og lesa sig upp það
og sveifla sér síðan upp á brúnina, þegar þeir liafa náð þar
liandfestu. Hellir þessi er venjulega fullsetinn af fugli á egg'
tíðinni. Þegar farið er í hann til veiða, reyna tveir menn að
komast þangað samtímis. Geta þeir þá lokað inni allan fugk
sem þar er, því opið er h'tið og gólfinu liallar niður í bergið-
Flýr þá allur fuglinn inn í hotn. Ganga svo veiðimennirnir að
þessari lifandi kös og drepa allt, sem fyrir er. Hafa þarna oft
veiðzt í einu nokkur hundruð fuglar. En mikla grinnnd þarf
til þess að fremja svona múgmorð á þessum varnarlausu sak-