Tímarit Máls og menningar - 01.11.1955, Side 85

NÆTURLEIKTR
verða sex einn daginn kemur móðirin inn í eldhúsið þar sem hann situr við
borðið og er að reikna heimadæmi. Hún þrífur af honum reiknibókina og
togar hann upp af sófanum.
— Farðu til pabba, segir hún og dregur hann fram í forstofuna og stendur
síðan að baki honum til að hindra að hann strjúki, farðu til pabba og skilaðu
til hans frá mér að þú eigir að sækja peningana.
Dagarnir eru verri en næturnar. Leikir næturinnar taka mjög fram leikum
dagsins. A næturnar getur maður verið ósýnilegur og þeyst fyrir ofan þökin
þangað sem manns er þörf. Á daginn er maður ekki ósýnilegur. Á daginn er
atburðarásin ekki eins hröð, á daginn er ekki eins gaman að leika sér. Áki
kemur út úr dyrunum og er ekki vitund ósýnilegur. Sonur húsvarðarins togar í
frakkann hans og vill fá hann til að koma í kúluleik, en Áki veit að móðirin
stendur við gluggann uppi og starir á eftir honum þangað til hann er horfinn
fyrir hornið og þess vegna rífur hann sig lausan án þess að segja nokkurt orð
og hleypur í burtu eins og einhver væri á hælunum á honum. En um leið og
hann er kominn í hvarf byrjar hann að ganga eins hægt og hann getur og telja
hellurnar í gangstéttinni og hrákadellurnar á þeim. Strákur húsvarðarins nær
honum en Áki svarar honum ekki, því ekki er hægt að segja neinum að maður
hafi verið sendur út af örkinni að leita föður síns sem sé ókominn heim með
vikulaunin sín. Að lokum gefst sonur húsvarðarins upp og Áki þokast sífellt
nær þeim stað sem hann vill ekki koma nærri. Hann læzt vera á leið stöðugt
lengra burtu frá honum, en það er alls ekki satt.
Hins vegar fer hann fram hjá kránni fyrst. Hann gengur svo nærri dyraverð-
inum að hann tautar eitthvað á eftir honum. Hann beygir inn í þrönga hliðar-
götu og stanzar framan við verkstæðið þar sem pabbi hans vinnur. Skömmu
síðar gengur hann inn í húsagarðinn og lætur sem faðir hans sé þar enn, hafi
falið sig einhvers staðar bak við tunnurnar eða pokana og bíði eftir því að Áki
komi og leiti að honum. Áki lyftir hlemmunum af máluðum tunnunum og
verður jafn undrandi í hvert skipti yfir því, að faðir hans skuli ekki sitja
samanhnipraður niðri í tunnunni. Þegar hann er búinn að leita í garðinum
nærri hálfa klukkustund er honum orðið ljóst að pabbi hans getur ekki hafa
falið sig þar, og því fer hann sömu leið til baka.
Við hliðina á kránni er glervörubúð og úrsmíðavinnustofa. Áki stendur
fyrst stundarkorn og horfir í sýningarglugga glerbúðarinnar. Hann reynir að
kasta tölu á hundana, fyrst keramíkhundana í glugganum, síðan þá sem hann
grillir í ef hann ber hönd fyrir augu og skyggnist um hillur og borð inni í búð-
inni. í því kemur úrsmiðurinn út og dregur járngrindina fyrir gluggann hjá
275