Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.1955, Blaðsíða 49

Tímarit Máls og menningar - 01.11.1955, Blaðsíða 49
THOMAS MANN 1940. en Zeitblom lýkur sögu hans 1942. Jafnframt því sem hann ritar upp söguna, það er að segja í styrjöld- inni með fyrirsjóanlegt hrun Þýzka- lands fyrir augum, er hann látinn skjóta inn hugleiðingum sínum og frásögn um þessa atburði, svo að ör- lög Þýzkalands sjálfs eru alstaðar í forgrunni fremur en baksýn og fylgja hugleiðingarnar um afdrif Þýzka- lands eftir harmleik söguhetjunnar og fléttast inn í hann. Eftir styrjöldina komu út eftir Thomas Mann tvær stuttar sögur sem nefnast á þýzku Der Envahlte (1951) og Die Betrogene (1953), og fyrsta bindi af nýju skáldverki, Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull, sem hon- um mun ekki hafa enzt aldur til að ljúka við, birtist 1954. Fyrir utan skáldritin liggur eftir Thomas Mann fjöldi af ritgerðum um skáld og listamenn, og eru helztu söfn þeirra Adel des Geistes (1945), Neue Studien (1948) og Altes und Neues (1953). Hann mun hafa samið 11 ræður og ritgerðir um Goethe, enn- fremur stórmerkar ritgerðir aðrar um Schopenhauer, Wagner, Nietzsche, Tolstoj, Dostojevski, Lessing, Freud o. s. frv., einnig ritgerðir dýrmætar til skýringar á verkum sjálfs sín. Ung- ur hafði hann mikið dálæti á Schiller, og eitt síðasta verk hans var að flytja í sumar erindi um hann í báðum hlut- um Þýzkalands að tilefni 150 ára dánarafmælis hans. Thomas Mann þoldi ekki til lengdar andrúmsloft maccartismans í Amer- íku eftir stríðið, heldur fluttist aftur til Evrópu og settist að í Erlenbach ná- lægt Ziirich í Sviss. í Þýzkalandi vildi hann ekki búa fyrr en þjóðin hefði sameinazt, og hvenær sem hann fór þangað í fyrirlestraferðir gerði hann báðum landshlutum jafnhátt undir höfði. Hann andaðist rúmlega áttræð- ur 12. ágúst s.l. á sjúkrahúsi í Zurich. Nokkrar heildarlínur í verkum skáldsins Skáldverk Thomasar Manns eru mikið völundarhús og dugir skammt eitt hnoða til að rata um það, heldur verður að hafa marga þræði til að rekja sig eftir. Með nokkrum rétti má segja að þau séu öll lýsing á honum sjálfum, og Thomas hefur á einum stað sagt: Ég hef þá skoðun að ég þurfi ekki annað en segja frá sjálfum mér til að gefa mál samtíð minni og samtiðarfólki. Að boði þeirrar trúar hefur hann haft sjálfan sig til gagngerrar athugunar, hegðun sína og sálarlíf, í hverju verk- inu af öðru. Hin fleygu orð Ibsens úr Pétri Gaut, að yrkja er að halda dóms- dag yfir sjálfum sér, hefur hann einn- ig gert að einkunnarorðum sínum, kveðið upp dóm yfir sér af strangasta réttlæti og án miskunnsemi, ekki sízt ef trúa má að bæði Adrian Leverkúhn og Felix Krull séu hann sjálfur að drjúgum hluta. Þær andstæður sem 239
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.