Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.10.2003, Blaðsíða 336

158
447, ch 34 til þyngsenz og hiellt Snorre framm malenu, og er máled kom j dóm, qvadde
Arnk(iell) sier biarg"kuidar og færde sier til varnar ad þrælarner voru tekner med 39
kueikumm ellde til bæiarbrennu- þá færde Sn(orre) g(ode) þad framm, ad þrælarner
voru ohelger á þuj vetfange, “enn þad þier færdu þá jnn j Vadilz hofda og drápud þar
þá, og þad hygg eg ad þeir være þar eckj ðhelger.” hiellt þá Sn(orre) fram malenu og 42
eidde biargkuidum Arnkielz, epter þad áttu menn hlut j ad sætta þá, og vard sættum
á kðmed ad þeir brædur skylldu giora vm maled Stir og Vermundur- þeir dæmdu
firer huorn þrælanna xij aura silfurz og giallda þar á þyngenu, og er fied var gollded, 45
fieck Snorre g(ode) Þorolfe bæef(ot) siðdenn, Þorolfur tok vid og mællte, “eckj
ætlade eg til þesz þá er eg fieck þier land mitt ad þu skyllder so lytelmannlega fylgia
og þad veit eg, ad eckj munde Arnk(iell) g(ode) þe8a hafa varnad mier ad eg hefde 48
slýkar bætur firer þræla myna, ef eg hefde vnder hann lagt.” Snorre sagde, “þad kalla
eg ad þu siert skammlaus af þeszu, enn eckj vil eg vedsetia gódgirne mýna til mðtz
vid jllgirne þýna og ranglæte þitt,” Þorolfur sagde “þad er og mest von ad eg sæke 51
þig eckj optar ad málumm ” epter þad foru menn af þyngenu og vndu þeir Arn(kiell)
og Snorre jlla vid hag sinn vmm þeBar mála lykter enn Þorolfur þð vest.
ch 35 CAP 35
So er sagt ad þad giordest nu til tydenda, ad Aurlaugur á Aurlaugz stodum tok sðtt,
og er ad honum tðk ad lyda, sat Vlfur brðder hanz yfer honum- hann andadest af 3
þeire sðtt, enn er Aurlaugur var latenn, foru þeir Arnk(iell) þegar á Aurlaugz stade,
og tðku fie allt vnder sig þad er þar stðd saman, enn er ÞorbrandByner spýria andlát
Aurlaugs foru þeir á Aurlaugz stade og veittu tilkall vmm fie allt þad er þar stod 6
saman, og kalla syna eign, þad er leisynge þeira hafde átt. enn Vlfar kallast arf eiga
epter brðdur sinn ad taka, þeir spurdu huorn hlut Arnk(iell) villde ad eiga. Arnk(iell)
qvad Vlfar skyllde ðræntur firer huorjum manne medan fielag þeira være ef hann 9
mætte ráda- foru ÞorbrandByner þa burt, og fyrst til Helga f(ells) ad seigia Sn(orra)
24 r g(oda) og beiddu hann lidveitslu, Sn(orre) g(ode) qvadst eý munde þetta mal || leggia
40 kueikumm, sic, thus also Z, errorfor kveiktumm.
35 3 Vlfur, sic.
þj 39 biarg"kuidarj (kuidar n d) biarkuidí7r. 42 þad] str. 43
biargkuidum] margin bia/kuidinuw7. 47 skyllder] mundir þessu mali.
48 mier] no ref + til þrautar. 49 þræla] n d \ievkmenn. 50-1
vedsetia — mýna] n d virdijng mijna hafa i hættu. 51 jllgirne] n d
agirne. 51 mest von] n cl lijkast. 52 málumm] + margin mijnum
og sofui ýdr æ eige oll wo sueitar monnum þo. eptir þad (i e eptir þad
repeated). 53 jlla] n d lijtt.
35 2 Aurlaugur] n d Eýrlýgur. 2 Aurlaugz stodum] eyrligstódum.
3 Vlfur] ur > ar. 4 sott] + margin sendi Vlfar þa þegar ept/r Arnkele.
5 töku] + þeix ulfar. 7 eiga] + at but smudg. 10 þa] n d + vid þetta
i. 11 hann] + hier um. 11 quadst] liest. || 12 j þrætum] only