Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.10.2003, Blaðsíða 340

162
447, ch 35 Arnk(iell) vt til Vlfarz fellz, fundu þeir þar Vlfar daudann. Þorolfur bæe f(otur) sá ad
Spágylz för vt med Vlfarz f(elle) og hafde skiolldenn, þoktest hann þá vita, huorsu
fared hefde med þeim Vlfar / þá mællte hann vid þrælenn er honum fylgde, “Nu 42
skalltu fara a Kárstade, og seigia Þorbrandz sonum ad þeir fare á Vlfarz fell, og láte
ey ræna sig leisyngia arfenum sem firr, þui nu er Vlfar daudur ” epter þad reid
Þorolfur b(æe)f(otur) heim og þoktest nu vel hafa sýslad. Enn menn Arnk(iels) sem 45
epter Spágylz hlupu, feingu teked hann, vt vid klif / er vpp er rided vr fiorunne,
hofdu þeir þá af honum sannar sogur, og er hann hafde sagt sem fared hafde, töku
þeir hann af lyfe, og kostudu þeir honum þar vid klifed, enn þeir toku gripena og 48
færdu Arnkiele- Enn þræll Þorolfz kom á Kárstade, og sagde ÞorbrandBonum
ordsending Þorolfz, þá foru þeir vt til Vlfarz fellz / enn er þeir komu þar var
Arnk(iell) þar firer og margt manna med honum- þá beiddust Þorbrandzsiner fiár þeB 51
er Vlfar hafde átt. Enn Arnk(iell) færde framm votta syna er vid voru handsol þeira
Vlfarz og qvadst þaug hallda munde og bad þa eckj á kall veita vmm þetta fie þui
hann qvadst þui hallda munde sem faudur arfe synum. Sáu Þorbrandz siner sinn kost 54
eý annann enn huerfa frá, föru þeir vt til Helgaf(ells) og sogdu Snorra g(oda) huar þá
var komed, og badu hann lidveitslu, Snorre qvad enn fared hafa sem firre ad þeir
• hefdu orded tafl seinare enn Arnk(iell), “og munu þier eckj þurfa,” sagde hann “j 57
hendur Arnkiele / ad siá epter þebum peningum, med þui hann hefur ádur teked
vnder sig lausa fien enn launden liggia ydur aull jafnnærre, og munu þeir þaug hafa
25 r er handsterkare eru, enn þad er þö meire von, ad Arnk(iell) hafe || hier af meire hlut, 60
sem af odrumm ydar skiptum, er þad og satt ad seigia ad má ydur þad er yfer
margann geingur, þui Arnk(iell) situr nu yfer huorz manz hlut j hieradenu, og mun
þad so vera medan hann lifer huort sem þad er leingur eda skiemur,” Þorleifur kimbe 63
mællte, “satt s(eiger) þu þad Snorre og kalla eg vorkun þo þu rietter eý vorn hluta
vid Arnk(iel), þuiad þu helldur ongu mále til motz vid hann, þui er þid eiged med
ýckur ad skipta,” epter þad foru þeir Þorbrandz siner heim. og lýkade þeim all þungt. 66
þj mier. 41 þá] n d nu. 44 firr] + -\xm. 48 kostudu, kost-]
kos-. 48 honum] hann. 50 þá] + margin brugdu þe/r uid skiott
og. 50 þeir1] þegar. 50 ti/] 1 supplied. 52-3 færde — Vlfarz] n
d leidde framm vattord þau er verid hófdu (this word looks like a later addn
(?)) vid handsal þe/rra ulfars. 53 qvadst] ad > e. 53 þaug] Arnk.
þad handsal. 53 munde] e > u (original ink?), + margin þui þar hefdi
ecki usatter vered a sagda;- ad log;m7. 53 veita] prec þurfa (but bad,
wro, not alt to quadj. 53 þetta fie] ^2 1. 54 faudtí/-] exp.
57 -seinare] seirne. 57 þurfa] hrijfa, sic. 58 ad siá] underl.
58 þeBum peningum] fie þessu. 58 med þui] þar sem. 59 fien] fie
allt. 59 aull] + -um. 60-sterkare eru]-sterkaster uerda. || 61
má ydur] ^21. 64 mællte] suarar. 65 motz] fullz.