Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.10.2003, Blaðsíða 466

288
■
m, ch 47 at gen- Sturla sen«di þav ord uestan at hann væri þegar bvinn at þeim at
fara [er] S(norri) villdi kalladi sik eigi sidr t/7 skylldan at l'a/ a [þessa] faur
en S(norra) g(oda)- lidr nv v(etrinn) fram vm iol oc spvrdiz iafna/7 mi[kill o] 30
kyr leikr oc o spekt/r norda/7 fra þeim O(spaki)- vetr var mikill oc la[gv
fir]d/r allir
ch 48 <Þ)at var litlv firir favstv at S(norri) g(odi) senndi mann wt aa Nes t/7
Ingialldz hvols- þar bio sa madr er het Þrandr stiga/zndi- ha///7 var Ingiallz
s(on) at bærin/7 er vit ken//dr- Þra(ndr) uar manna mestr [oc st]erkaztr oc 3
allra manna fot hvataztr- hann hafdi vcrit fyrr [med] S(norra) g(oda) oc var
kalladr eigi ein hami þa er hann var heidinn en þa/7 t[ra]vllskap t[ok\ af
flestvz/7 er skird/'r vorv• Snori sendi t/7 þcss ord at Þrandur skylldi koma in/z 6
þangad til Tungu oc buaz suo til ferdarinar sem han mundi nockura
mann^raun firer haundum eiga- þegar er Þrandi komu ordsendingar Snora
g(oda) s(agdi) han sendi man/zi “Þu skallt huila þik her slika stund er þer 9
likar en ek mun fara ath ordsending Snora oc munu uid ecki uerda sam
fc/ ir” en sendi madr 's(agdiz); þat eigi uita fyrr en reyndi- en um morginin er
(prob original) dots above and below k1 and by inserted 1. 29 fara [er] S(norri), obscured
by a slit, caused by cutting ofvellum. 29-48.4 [þessa] — [med[, a rectangle cutfrom edge
ofleaf, 4-6 chars per line missing. 29 [þessa], W *A, þ® Z, no E after this point. 31
mi[kill — spekt/V, conjl; miklar jospekter} ÞJ{447}, (spurðust) ... o spektir W Z *A. 31-
2 la[gv fir]d/r, parad.
48 3 [oc stjerkaztr, parad. 4 [med], parad. 5 t[ra]vllskap t[ok], superscr symbols cut
off. 6 skird/r vorv, the last words to be wr by Hand iii; Hand ii resumes.
447, ch 60 ÞiödrekBon sende þaug ord vestan / ad hann være til buenn ad fara ad þeim Osp(ake) 30
ef Sn(orre) villde, og kallar sig eckj ðskylldan ad fara þá fðr med Sn(orra). leid so
veturenn framm vmm jól, og spurdust jafnan ðspekter ad nordan frá þeim Osp(ake)-
vetrar ryke var miked og lau fyrder aller, þad var litlu firer jðla faustu, ad Sn(orre) 33
g(ode) sende vt á Nes til Yngialldz holz- þar bjð sá mádur sem Þrandur stygande hiet,
hann var son Yngialldz þesz er bærenn er vid kiendur, Þrándur var allra manna
mestur og sterkastur og manna föt"huatastur. hann hafde fyrre vered med Sn(orra) 36
g(oda) og var kalladur ecke einhamur, medan hann var heidenn, enn þð tðk þann
trollskap af flestum þa ed skyrder voru. Sn(orre) g(ode) sende honum ord, ad hann
47 r skyllde koma jnn j Tungu á fund hanz og buast so vid ferdennj sem hann || munde 39
nockra mannraun firer hende eiga- Enn er Þrande komu ord Sn(orra) g(oda) þá
mællte hann til sendemannsenz, “þu skallt huyla þig hier þá stund er þier lykar, enn
eg mun fara ad ordsendingu Sn(orra), þuj munum eckj verda samfara,” Sende madur 42
qvadst þá vita er reint være enn vm morgunenn er sendj madur vaknade var Þrándur
33 jðla, wro, ~ Z. 46 hann, +prob. a missing, as also in Z.
þj 31 eckj öskýlldan] (eckj) sydur til (skýlldan). 31 þá] þessa. 31
med] en//. 32 jafnan] + mikla/'. 34 sende] + man/7. 34 holz]
n d huolz. 36 manna] prec allra. || 40 Enn] þegar.