Skírnir - 01.01.1863, Blaðsíða 23

Frakkland.
FRJETTIK.
25
neytinu. Vib embættinu tók Drouyn de Lhuys; en hann er mót-
fallinn sameiningu ítölsku landanna. A& vísu kva& keisarinn rá&-
herraskiptin eigi líta til neinnar nýrrar stefnu i ítalska málinu, og
sáttatilraununum yrbi fram haldií) eins og aí> undanfórnu, en af |)eim
mönnum, er enn þætti nokkufe rautt fyrir brenna í því efni. En
Thouvenel sagbi þab meö berum orírnm í öldungaráíjinu, ab hann hafi
eigi meb heilli samvizku getab stabib lengur í miblunarþrefinu, er tveggja
ára reynd hafbi fært honum heim sanninn fyrir, ab aldri kæmi ab
neinu haldi. Um sama leyti og Thouvenel sleppti stjórn, sögbu þeir
af sjer erindarekstri, Lavalette í Eómaborg og Benedetti í Turin.
En í stab þeirra komu málsinnar Drouyn de Lhuys: Latour d’Au-
vergne og Sartiges, greifi. Drouyn de Lhuys ritabi langt andsvarabrjef
til Durando, rábherra utanríkismála í Turin, rekur allan feril máls-
ins og segir hvergi finnist átylla til ítala fyrir því, ab þeir eigi ab
fá Rómaborg; þeir verbi ab sleppa svo frekum kröfum ab svo kornnu,
því eigi megi vib því búast, ab keisarinn segi páfann sjer afhendan
og láti hann í hers höndum, þar sem hann svo lengi hafi haldib
fyrir honum hlífskildi. — Ab því nú er sýnt, stendur mál þetta í
stab; því þó páfinn sje ab káka vib stjórnarbætur og ítalir þegi og
haldi kyrru fyrir um stund, ab svo komnu máli, þá dregur þó ekki
saman meb þeim ab heldur. Fyrr en páfinn sleppir veraldarvald-
inu kemst málib til engra lykta. f>eir eru færri er halda, ab keis-
arinn í raun rjettri sjái nokkurn miblunarveg, en hinir er segja,
ab hjer kenni á sömu huldunni yfir rábum hans sem víbar, honum
þyki bibin bezt, því meban al'It sje í sömu flækjunni megi hann
halda libi sínu í Rómaborg og hafa þar einmitt þau rábin, er Italir
sækjast eptir. Meir muu þab af kurteisi en alúb gjört, er páfinn á
hverju ári blessar lib Frakka og keisarann, vottandi þakksamlega
umönnun hans og góbgirni. Ab vísu sjer páfinn og rábanautar hans,
ab illa mundi sætt á postulastólnum, ef Frakkar hyrfu á burt, en
hitt mun þeim eigi mibur aubsætt, ab páfavaldinu verbur lítilla þrifa
aubib bak vib hlífbarskjöld keisaranB; þeir vita |)ab vel, ab hann
aldri sækir þab meb vopnum á hendur Viktori konungi, er hann
hefur fengib, og þó keisarinn meb miklum virktum tali um frelsi og
forræbi páfans, þá vilji hann þó sjálfur rába mestu í Rómaborg, en
tekur þar þó heldur óríft til, er hann vill gjöra páfann ölmusuþega
J