Skírnir - 01.01.1863, Blaðsíða 48

50
FRJETTIR.
.Syissland.
hún hafbi kennt á hve Svissar voru harfcir í horn ab taka. Fylkis-
stjórnin í Tessin hafbi |iegar ritab sambandsrábinu, ab landsbúar
væru allir einhverfir móti vibskilnabi vib bandaríkib, en þaíi galt
þakkarorb á mót og hjet þeim styrk og trausti af hálfu allra banda-
fylkjanna.
þýzkaland.
1. Prússland.
tnnihald: Stefna og staba Prússlands á I'ýzkalandi; hvab konungur hyggur
um rjett sinn og ríki; Jiræta meb fulltrúadeildinni og stjórninni;
úrskurbur konungs. Samningur vib Rússa. Verzlunarsamningur
vib Frakka. Floti. Hersamningur. f’jóbhátibir.
þó Prússland sje í tölu stórveldanna og hafi til þess alla burbi,
ab fólksfjölda (18i mill.) menntun og menning þjóbarinnar í öllum
greinum, þá á rikib þó örbugt framsóknar til þeirra meginrába á
þýzkalandi er þab hefur keppzt til, og hefur á seinni tímum þótt
atkvæbalítib í abalmálum Norburálfunnar. Ber hjer til bæbi ugg
hinna minni ríkja, er sjá óvæni á sjálfsforræbi sínu, ef Prússland
fær meiri vibgang, og mótdrátt Austurrikis, er sízt vill þoka fyrir
Prússum eba gjörast hornreka fyrir þeim á þýzkalandi. f>ó hefur
þab mestu valdib hjer um, ab hina sibustu konunga hefur skort
viturleik og fastræbi til ab þoka sjer til rúms; þeir hafa viljab bera
ægishjálm yfir hinum minni höfbingjum, en haldib þá órakklega
halanum, er hinir voldugri hafa vib þeim snúizt. þeir hafa látib
liklega vib þjóbernismenn og þjóbernisfundi, en verib hinir harb-
drægustu gegn þjóblegum framförum og frelsi og metib þær ab engu
hjá konunglegri frumtign og hjegilju. þegar Vilhjálmur konungur
fyrsti kom til ríkis, fórust honum stórmannlega orbin; hann kvabst
mundu ^halda fána Prússlands hátt á lopti ’. þá hjeldu flestir, ab
hann ætlabi ab gjörast forgöngumabur til einhverra stórræba, til
áþekks frama og Prússland hefur öblazt fyrir áræbi sumra af for-
februm hans. Fjandmenn Austurrikis hjeldu hann myndi sýna því í
tvo heimana, mibrikja - og smáríkjahöfbingjar skulfu á beinum, en
þeir sem sýta svo dátt yfir ókjörum þýzkra þegna Danakonungs, ab
þeir gleyma öllum misferlum heima, ætlubu ab dómadags Dan-