Skírnir - 01.01.1863, Qupperneq 86

88
FRJETTIR.
Sv/þjöð.
34; önnur breytt og aukin ttútgáfa” af bók Nilssons, fyrrum háskóla-
kennara í Luntli, um frumbúa Noríiurlanda (Skandinaviska Nordens
Vrinvánare'). Hann byrjar hjer á koparöldinni og telur allar líkur
til, ab menntun þeirrar aldar á Norfeurlöndum sje komin frá Fönicíu-
mönnum, er frá Spáni komust til Irlands og þaiban lengra nor&ur.
Noregur.
Innihald: bjóbjirif Norfernanna; stórþingismál. Umhyggja fyrir landbúnabi,
heilbrigbi m. fl.; Eiler Sundt. Norrænt foi'nfræbafjelag; ný-
norska; leikhús; söngskóli. Ný járnbraut.
þegar vibburbirnir 1814 leystu frændur vora í Noregi úr tjóbri
og geröu þá sjálfala, stóbu þeir sem frumferlar á ónumdu landi,
máttu sjálfir skapa um efni sín eptir eigin vild, leggja ni&ur ebur
breyta gömlu skipulagi sem þeim sýndist. Má kalla ab þeir fædd-
ust þá á ný í heim sögunnar, enda hafa þeir síban 4lgengií> í end-
urnýjungu lífdaganna”. Noregur er afskekkt land og fyrir utan stór-
tífeindi Norburálfunnar, en þd vort eb litla rit kvebi þaban stundum
(ltíbindalítib’’, þá er eigi þar meb sagt, ab þar eigi beri margt vib,
sem er eptirtektaverbt, því ár frá ári rába Norbmenn margskonar
bætur á allri stjórn og landshögum, og stíga stórunj fram til alls-
háttar þjóbmegins og þrifa. — 1. okt. gengu Norbmenn á þing,
og hafa upp verib borin en vanalegu þingskapamál (sjá Skírni 1858,
49). Ein af uppástungunum var um árlegt stdrþing, og hefur nú
loksins fengib framgang á þinginu. En hinnm var neitab, sumsje um
viburvist rábgjafanna á þinginu og hluttekning í þingræbunum, og
um kjörgengi þeirra til stórþingsins. En fyrri var felld meb 54
atkvæbum gegn 52, og þab vita allir, ab bábar verba upp teknar
unz þær ná framgangi. þ>ar ab auk kom til umræbu'sú uppástunga,
ab sá prinz, er næstur stæbi til ríkiserfba, eba son hans, skyldi rjett-
kjörinn varakonungur; hún varb einnig felld, þó öll nefudaratkvæbi
gengi meb.
Af því frændur vorir hafa átt ab rísa úr sömu beygjunni, sem
vjer ab mestu leyti sitjum enn í, vonum vjer ab lesendum vorum
þyki sjer bent til góbs eptirdæmis, er vjer drepum á sumt þab, er
Norbmenn vinna til ab bæta allan hag sinn og afla sjer heiburs og
I