Skírnir - 01.01.1864, Qupperneq 11

EngUnd.
FBJETTIR.
11
þeim or&um, ab þeim mætti aö vísu fyrir þá sök vel taka, aí) þau
lyti aö því sama, er keisarinn heffei fyrir hugab, en eigi hefbi fram
gengib sökum mótþróa landsmanna. En nú væri eigi til slíks ab
hugsa, og ró og fribur yrfci af> komast á, byltingarnar yríii aí) bæla
nibur, áílur en farib yr&i aí) skipa til bóta í lögum og landstjórn. Uppá-
stunguna um vopnahlje kvab hann eigi til álita leggjandi, enginn
mætti búast vií), aii Rússar myndu ai) svo komnu skjóta niíiur
merkjum sínum og hætta ai> elta óaldarflokka og uppreistarmenn
í þeirra eigin landi, og s. frv. þar mei) fór hann um þab mörgum
orium, hvern þátt æsingamenn og róstuhöfundar í öbrum löndum
ætti í upptökum og áframhaldi uppreistarinnar. ÓfribarsmiBjurnar
væri í Lundúnum og Parísarborg, þar væri flest fárskeytin steypt,
og þar væri útlagar Rússa og verstu hatursmenn; slíkir kallar
afflytti allt fyrir þeim, og þab væri sárt til þess ab vita, ab blöbin
á Vesturlöndum ljeti svo fúslega teygjast til trúar af rógsögum
þeirra, og færbi alþýbu manna sömu fregnir og fortölur. — Meban
bebib var eptir (þessum) svörum, kom málib til umræbu í mál-
stofunum. í nebri málstofunni vítti sá stjórnina fyrir linsækni, er
Horsman heitir, og kvab samband hennar vib Austurríki mundu
illa gefast, enda myndi meira vib þurfa en skriptaþref, ab ofsi
Rússa yrbi lægbur. Palmerston talabi hreifilega um abgjörbir stjórn-
arinnar, og hefir þá líkast búizt vib betri svörum en þeim, er vjer
höfum drepib á. En því bætti hann vib, ab vart myndi annar
kostur á ab endurreisa Pólland eptir tilætlan uppreistarmanna, en
sá, ab hleypa allri Norburálfunni í ófribarloga. Englendingum þætti
því ísjárvert ab bendlast í slíkan stórvanda fyrir Póllendinga, enda
myndi þab bezt fyrir Pólland sjálft, ab sáttatilraununum yrbi fram
haldib. Nokkru seinna var Russel beiddur skýrslu um þab í efri
málstofunni, hvab stjórnin hefbi í hyggju. Jarlinn færbist undan
ab segja allan huga stjórnarinnar, en ]jet þó drjúglega og brá á
skrúbmæli. ^Hversu voldugur, sem Rússakeisari er”, sagbi hann,
(tþá mun honum þó aldri takast. ab sveigja almennings álit í Norbur-
álfunni sjer í vil”. Russel bab menn hafa traust á sigursæli al-
menningsálits, traust til stjórnarinnar og forsjónarinnar, lter hjer
sem ávallt myndi láta rjettlætib bera sigur úr býtum”. A prje-
dikunarstóli kynni sumt af þessu þykja sæmilega mælt, en nú mátti