Andvari - 01.03.1968, Side 15

ANÐVAKI
KRISTINN ÁRMANNSSON REKTOR
13
mundsson, þreyttu kapphlaup. Minnist sá, er þetta ritar, að hann heyrði
líka Kristin rifja upp þessa frægu viðureign, og hló hann dátt að. A dögunr
Hómers hefðu svo fágæt íþróttaafrek verið róinuð í epískum hetjuljóðum,
sbr. hinar frægu lýsingar íþróttaleikanna eftir Patróklus í XXIII. bók
Uíonskviðu, t. a. m. 11. XXIII., 758 o. áfr., „Þeir tóku á rás frá hlaup-
stiunni, hljóp Oyleifsson skjótt fram, og allnærri honunr rann hinn ágæti
Odysseifur. Svo sem vinduteinn er nálægt hrjósti fagurbeltaðrar konu,
sem er að draga fyrirvaf í gegnum uppistöðu og lætur konan heinan tein-
inn leika mjög laglega í liöndum sér og heldur honum nálægt brjósti sínu:
Svo rann Odysseifur nálægt Ajanti o. s. frv.“.
Ölafur Rósinkranz kenndi Kristni og þeirn félögum leikfimi. Var
Ólafur, sem kunnugt er, mikill fjörmaður og áhugasamur um kennsluna.
Sló hann stundum með kaðalspotta í óæðri endann á strákunum, ef hon-
um fannst þeir ekki gera eins vel og hann vildi vera láta. Einu sinni féllust
honum þó hendur, en það var í fyrsta leikfimitímanum, sem Björn Karel
Þórólfsson kom í, er líka varð hinn síðasti. Vantaði þó ekki, að Björn vildi
hlýðnast öllum fyrirmælum kennarans. En snemma þótti sýnt, að Björn
væri líklegri til fræðimannlegra afreka en rneta á íþróttaleikvangi, enda
þá hann feginsamlega tilboð kennarans um að hann yrði leystur frá þeirri
skyldu að sækja leikfimitímana.
Daníel kveðst á skólaárum sínum liafa verið tíður gestur á heimili
Kristins og foreldra hans, sem þá var að Hverfisgötu 78, í timburhúsi, þar
sem nú er hús Bókfellsútgáfunnar h.f. Kveður hann það verið hafa rnyndar-
heimili, þó að aldrei hafi efnin verið mikil. Armann, faðir Kristins, hafi
verið tæplega meðalmaður á hæð, jafnan hress í bragði. Katrín, kona hans,
hafi verið kona hávaxin og gerðarleg. Bæði hafi þau hjón verið vel gefin.
Kristinn átti tvær systur, sem voru talsvert eldri en hann. Kveður Daníel
þær hafa verið fulltíða stúlkur, þegar þeir Kristinn voru drengir í skóla.
Hétu þær Sveinborg og Guðrún. Sveinborg giftist Skafta trésmið Ólafs-
syni, sem lengi er húinn að vera virðingamaður lijá bönkunum. Hin
systirin, Guðrún, giftist Jakobi Bjarnasyni, vélstjóra, sem fórst með botn-
vörpunginum „Skúla fógeta".
Uppeldisson áttu þau Armann og Katrín einnig, aðeins eldri en Krist-
inn. Höfðu þau tekið þenna unga svein að sér, er hann var aðeins tveggja
ára. Þessi piltur hét Andrés Ögmundsson. Varð hann síðar stórefnaður