Andvari - 01.03.1968, Qupperneq 16

14
JÓN GÍSLASON
ANDVARl
togarasldpstjóri og útgerðarmaöur í Griinsby og Fleetwood. Vann liann í
fyrra stríði þaS afrek aS bjarga á sundi sjö mönnum frá drukknun. Hlaut
bann fyrir beiSursmerki og ýmsan annan frama.
ViS skipa- eSa öllu beldur bátasmíSarnar kvað Daníel Ármann hafa
haft bækistöð rétt fyrir austan trésmiðjuna „Völund“. Unnu þeir saman
að smíðunum Ármann og Bjarni skipasmiður Þorkelsson, bróðir Jóns þjóð-
skjalavarðar Þorkelssonar og þeirra bræðra. Séra Þorkell Eyjólfsson, faðir
þeirra, var síðast, i 15 ár, prestur á StaSastað á Snæfellsnesi, en fluttist
að Búðum, er bann hætti prestskap, og þar andaðist bann 19. des. 1891.
Er enginn vafi á, að Árrnann hefur þekkt þetta fólk að vestan og þess
vegna ráðizt lil skipasmíðanna hjá Bjarna Þorkelssyni.
Meðan Kristinn var við nám í Kaupmannahöfn, hafði Daníel þann
sið að líta stundum inn til foreldra hans, einkum á haustin, er hann var
nýkominn í bæinn. Kveður hann sér minnisstætt, hve sér hafi jafnan
verið fagnað innilega. „ÞaS er alveg eins og hann Dóri okkar sé kominn",
var þá einatt viSkvæðið hjá gömlu hjónunum, og áttu þau þá við Kristin,
því að fullu nafni hét hann Kristinn Halldór Júlíus og var jafnan kallaður
,,Dóri“ heima.
A menntaskólaárum sínum vann Kristinn löngum á skrifstofu Alþingis
eða í lestrarsal. Kynntist hann á þeim árum ýmsum þjóSkunnum mönn-
um. Minntist hann oft með ánægju þessa starfs síns á skólaárunum og
á kynni sín af þingskörungum og mælskumönnum þeirra tíma, t. a. m.
Guðmundi Björnssyni landlækni, Bjarna frá Vogi, Benedikt Sveinssyni,
Sigurði Eggerz o. fl. Er eigi ólíklegt, að þessi starfsreynsla hafi komið
honum að ýmsu leyti að notum, þegar hann síðar á námsárunum í Kaup-
mannahöfn vann með námi á stjórnarskrifstofu Islands þir.
Kristinn hefur sjálfur að nokkru lýst kennurum sínum í Menntaskól-
anum og skólalífinu þar á þeim árum.1) Fjögur fyrstu árin, sem hann og
þeir sambekkingar voru í skóla, var þjóÖskáldiö Steingrímur Thorsteinsson
rektor. Rak Kristin óljóst minni til þess, að þegar hann var í 1. bekk hafi
nemendur farið heim til rektors í skrúðgöngu til að hylla hann áttræðan.
Á þeim tímum voru eiigin aldurstakmörk opinberra starfsmanna.
Geir T. Zoéga tók við rektorsembættinu af Steingrími 1913. Hafði
hann verið kennari viS skólann frá 1883. Kristni kenndi hann aðeins
1) Minningar úr Menntaskóla, bls. 259—266.