Andvari - 01.03.1968, Síða 120

118
ARNÓR SIGURJÓNSSON
ANDVARl
Gunnarssonar mágs hennar bera vitni um. Hann fékk fremur gott brauð og
hæga og notadrjúga bújörð, varð fulltrúi á alþingi og virtist vera á þeirri leið
að verða þar áhrifamesti maðurinn, enda mætti Jón Sigurðsson þá stopult á
þinginu. En á þessu varð snögg og örlagarík breyting á þinginu 1865. Fyrir það
þing lagði stjórnin frumvarp um fjárskipti Danmerkur og íslands, sem að ýmsu
leyfi voru íslandi hagstæð. Þingið kaus sjö manna nefnd til að fjalla um þetta
mál, og var Arnljótur formaður nefndarinnar. Svo má telja, að nefndin hafi
óskipt fallizt á að taka boði stjórnarinnar. En nú hafði Jón Sigurðsson aftur tekið
sæti sitt á þingi. Þegar nefndarálitið kom fram, gekk hann úr sínum forsetastóli
og mælti gegn því, og svo mikið var traust hans og fylgi, að nefndin varð í minni
hluta. Þetta varð Arnljóti ofraun, og hann snerist til andstöðu við Jón Sigurðs-
son, raunverulega bæði pólitískt og persónulega, þó að hann vildi ekki við hið
síðara kannast. Þetta var honum ekki þolað. Tengdafaðir hans sendi honum
opinberlega kveðju, þar sem hann vildi siða hann sem hálfgerðan óknytta strák-
hnokka. Þeirri kveðju gat hann ekki svarað, og því sveið honum enn meir undan
henni en annars hefði orðið. Hann reyndi að halda sæti sínu á þingi, en honum
var alstaðar úthýst. Hann vissi vel, að andstæðingar hans hældust yfir því, en
hann fékk ekkert aðgert til að rétta hlut sinn þar. Hann var frumkvöðull Gránu-
félagsins, vann að stofnun þess með ráðum og dáð, vitsmunum og einlægni, en
fékk ekkert traust manna til að verða forstjóri þess, og var hann þó bæði manna
færastur til þess og bezt að því kominn. Hann var jafnvel alveg settur til
hliðar í félaginu og lenti beinlínis í andstöðu við þá, sem þar voru valdir til
forystu. Honum voru bæði í laumi og opinberlega sendar eiturörvar eins og
vísurnar um „bjúgnefinn", gerðar eftir frægustu níðvísu úr fomsögu þjóðar-
innar, vísu Stefnis Þorgilssonar um Sigvalda jarl í Jómsborg, er leiddi Ólaf kon-
ung Tryggvason til falls við Svoldur:
Olaf níðingsnefið sveik
niðurbjúgt, svo hermir saga.
Enn er níðingsnef í leik
niðurbjúgt, og svei því alla daga.
Bjúgnefurinn brallar margt,
berst af því mörg hryðjusaga,
það er liðilegt og svart,
Ijótt og skitið, svei þvi alla daga.
Víst urðu það viðbrögð Arnljóts gegn þessu, að hann gerðist harðleikinn í
vopnaviðskiptum bæði í blöðum og á mannfundum, neytti þess, að þar var hann