Andvari - 01.01.1893, Qupperneq 137

131
þessi ákvæði engrar útskýringar við. í 3. grein
stöðulaganna eru blátt áfram taiin upp þau málefni,
sem skuli vera sjerstök fyrir Island, og þessi upp-
talning er tekin sem innihald sjálfrar stjórnarskrár-
innar upp í 1. grein hennar með tilvísun til laganna.
Öll hin upptöldu málefni eru skilyrðislaust lögð
undir sjálfstjórn landsins; þó er með tilliti til dóms-
málanna gjörð undantekning, þar sem hið íslenzka
löggjafarvald eitt ekki getur breytt stöðu hæsta-
rjettar sem æzta dómstóls.
í endurskoðunar frumvarpinu flnnast ákvæði
þau, sem takmarka sjálfstjórnarsviðið í 1. 2. 9. (sbr.
48. og 49. gr.) og ákvæðinu um stundarsakir, og
eru með þessum ákvæðum gjörðar breytingar á hinni
núverandi stjórnarskrá i þrem atriðum.
í fyrsta lagi eru líðir hinna sjerstöku málefna
taldir upp í frumvarpinu sjálfu (2. gr.), í stað til-
vísunarinnar i stöðulögin, og er þessi breyting
þannig einungis formleg; en hún er þó mjög þýð-
ingarmikil, þar eð slík tilvísun í stjórnarlögum, sam-
þykktum aí liinu íslenzka alþingi, hefði hlotið að
álítast sem viðurkenning á gildi stöðulaganna í heild
sinni fyrir ísland. Yjer höfum áður sýnt fram á,
að þessi skilningur á þýðing tilvísunarinnar er rjett-
ur, sjá Andv. 16. árg. (fylgirit) bls. 25.—26. og höfum
vjer þar fyrir oss að bera orð stjórnarinnar
sjálfrar, sbr. augl. 2. nóv. 1885. Þessi breyting er
því nauðsynleg, samkvæmt grundvallarsetningum
þeim fyrir stjórnarbaráttu landsins, sem vjer höfum
tekið fram, og sem vjer stöðugt verðum að halda
föstum. Og breytingin er enn fremur heimil, og að
því leyti í samkvæmni við stefnuákvæði vort. Það
er sem sje auðsætt, að laga-ákvæði frá liálfu al-
þingis, sem lætur standa opna spurninguna um gildi
stöðulaganna fyrir íslendinga, en fellur að öðru leyti