Eimreiðin - 01.10.1923, Blaðsíða 22

278 VILHJÁLMUR MORRIS eimreiðin
að glíma uið, enda bauðst það bráðlega, því að nú höfðu hon-
um opnast nýjar gullnámur og óvæntar. Um það leyti var það,
að Morris bauðst hinn áðurnefndi sumarbústaður, Kelmscott,
er lá langa leið upp með Temsá og ekki all-langa leið fra
Oxford. Þar þótti M. svo fagurt, sem hann fundið hefði hina
áþreifanlegu jarðnesku Paradís. Það var gamalt höfðingjasetur
með búgarði miklum, lystiskógi, veiðiskap og allskonar dá-
semdum enskrar náttúrufegurðar. Dvaldi hann þar æ síðar a
sumrum í 25 ár með konu og dætrum, þegar hann mátti fyrir
annríki sínu, ýmist inni í borginni eða í Kelmscott-^ús/ (sem
hét eftir búgarðinum) í Hammersmith, og líka lá á Temsár-
bökkum, þótt 26 mílur væri á milli húsanna. Þótti það hm
skemtilegasta ferð að fara þar á milli á ferjubátum, eins og
þeir geta nærri, sem farið hafa þann yndæla sumarveg.’) En
nú skal frá nýju segja.
VII.
Það var eflaust fyrir áeggjan Eiríks Magnússonar, að M.
réðist í að heimsækja og skoða ísland. Það var um sumarið
1871. Voru þeir félagar 4 saman: M. sjálfur og fóstbróðir
hans Faulkner, nýr kunnifigi M., Mr. Evans, og Eiríkur. Hann
var foringinn. Hlakkaði M. til þeirrar ferðar, sem væri hann
aftur orðinn barn, og lék á alls oddi meðan á fyrirbúnaðm-
um stóð. Segir æfisagan frá því öllu með mörgum orðum,
sem hér er óþarfi að fjölyrða um. Hins rná geta, sem höf.
segir, að þá fyltu sögur íslendinga svo höfuð skáldsins, að
honum þóttu þær yfirgnæfa allar bókmentir veraldarinnar, og
að engin örlög manna og viðburðir kæmist hærra að mann-
dómi og »tragiskum« mikilleik. Einnig leit hann svo á, sem
1) Um feguröina viö Kelmscott ritaði Morris þessi upphrópunarorÖ:
„Ó hvað eg er sæll! Ó hvað eg elska þessa jörð, þessar árstíðir og
þetta góðviðri, sem framleiðir alt þetta — eins og það nú stendur! Þessi
jörð og land og gróður og líf, — guð hjálpi mér! Ó að eg gæti útmál-
að eða sýnt hvað yfirtaksmikið eg elska það“. Rossetti bjó um hríð i
sambýli við þau Morris í Kelmscott, en nam þar ekki yndi. Voru þe>r
M. ekki skaplíkir, enda bar fleira í milli. Flutti R. alfarið þaðan, og loks
slitnaði vináttuband þessara tveggja mikilmenna.