Eimreiðin - 01.10.1923, Blaðsíða 56

312
RABINDRANATH TAQORE
EIMREIÐIN
lýsingar hans hinar fögru, hið austræna málskrúð og sterku
litir. Hann fer með oss inn í æfintýraheima Austurlanda og
reikar með oss í risavöxnum skógarlundum innan um skraut-
jurtir og aldintré, þar sem andrúmsloftið er þrungið af ein-
kennilegum ilm. í þessu æfintýralega umhverfi tekur hann
lesandann við hönd sér og birtir honum lífsskoðun sína. Og
það er hún, sem heldur athyglinni fastri, hvort sem vér erum
sammála skáldinu eða ekki.
Rabindranath Tagore er fæddur árið 1861, og hefir hann í
æfisögu sinni (My Reminiscences), sem hann reit árið 1911,
Jýst æsku sinni. Faðir hans var auðugur, indverskur höfðingi,
og skorti ekki ríkidæmi á heimili hans. Fjölskyldan var öll
mjög listelsk og lagði stund á skáldskap, málaralist, sönglist
og lék jafnvel sjónleiki í heimahúsum. Og ekki skorti Tagore
fræðslu. Segir hann svo sjálfur frá, að hann hafi oft orðið að
sitja við nám frá því kl. 6 að morgni til kl. 10 að kvöldi, og
þótti honum það prísund mikil, sem vonlegt var.
En það var fjarri því, að auðæfin og lærdómurinn full-
nægðu hinni leitandi sál Tagores. Það varð snemma þröngt
um hann í heimahúsum. Hann var ekki nema sextán ára gam-
all, þegar hann fór að birta eftir sig kvæði. Þessi æskuljóð
hans bera glögg merki meinlætalifnaðar og óbeitar á heimin-
um, enda leit nú helst út fyrir, að Tagore ætlaði að snúa al-
gerlega baki við heiminum, og var efst í honum að gerast
einsetumaður. Atti hann um þessar mundir við miklar efa-
semdir að stríða. Þá samdi hann Ieikritið Hefnd náttúrunnar
(Nature’s Revenge), sem er fyrsta ritið hans, er verulega
kveður að, og telur hann sjálfur rit þetta sem inngang að
bókmentastarfsemi sinni. I þessu leikriti finnur hann aftur
lífið, sem hann var að því kominn að glata. Hetjan í leiknum
hefir reynt að sigrast á heiminum með því að snúa baki við
honum og gerast einsetumaður, en heimurinn hefnir sín með
því að senda unga stúlku til einseturs hans, og hún kemur
honum aftur út í mannlífið.
Tagore hefir samið fjölda rita og flest á móðurmáli sínu,
bengölsku, en einnig nokkur á ensku, og eru rit hans flest
eða öll til á því máli. Hefir hann sjálfur þýtt sum þeirra.
Hann hefir skrifað ljóðabækur, svo sem »Gitanjali«, »Loveri’s