Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1923, Blaðsíða 126

Eimreiðin - 01.10.1923, Blaðsíða 126
382 RITSJÁ EIMREIÐIM Sigurðsson er og allvel gerður. Þó virðist eðlilegra, að höf. hefði látið hann vera ódrukkinn í öðrum þætti, er hann fremur hermdarverk sín. En svo virðist sem höf. ætlist til, að vínið sé honum þar afsökun. En þá hefði líka iðrunin átt að koma miklu- fyr en raun varð á, strax að morgni með timburmönnunum. En svo er ekki. Og sýnilega er það ætlun höf. að gera Olaf að sönnum fanti. En sönnustu fantarnir eru þeir, sem fremja glæpi sína allsgáðir og að yfirlögðu ráði. Ein persóna er í leikn- um, sem er algerlega óþörf: Hinn líkþrái. Hann kemur fram í þriðja þætti, og hlutverk hans er ekkert, því hann hefir engin áhrif á viðburða- rásina í Ieiknum. Hann minnir á Arngrím holdsveika í Fjalla-Eyvindi ]ó- hanns Sigurjónssonar, þótt ekki þurfi þar að vera um sjálfráða stælingu að ræða. Höf. kallar leikinn sorgarleik og vissulega er hann það. Tvær aðal- persónurnar, elskendurnir Þórólfur og Regína, fyrirfara sér í leikslok. Það er margendurtekin endalykt í sorgarleikjum liðinna alda. Sjálfur Shakespeare hafði dálæti á slíkum endalokum í Ieikjum sínum. En betur hefði mér fundist höf. leysa hér hlutverk sitt, hefði hann getað komist hjá þessum dauðdaga elskendanna. Þá hefði leikur hans orðið sannari útlistun á lífinu. En það er fyrsta hlutverk allrar sannrar leikritagerðar og Ieiklistar, að túlka lífið i þess mörgu myndum. En þó að eg hafi minst hér á nokkur atriði, sem eg tel lýti á leik þessum, þá blandast mér ekki hugur um, að höf. er efni í ágætt leikritaskáld, ef hann vandar sig. Hann hefir þegar sýnt það með þessari frumsmíð sinni. Víða eru samtölin þrungin af skáldskap, og málið á bókinni er blátt áfram og laust við óeðlilegar eða afkáralegar setningar. Sv. S. Sig. Kristófer Pétursson: ANDLEGT LÍF. Reykjavík 1923 (ísafoldar- prentsmiðja). Kver þetta er safn greina, sem birtust í Morgunblaðinu og Lögréttu í sumar sem leið. Það er prýðilega ritað eins og flest það, er frá penna höfundarins kemur og fjallar um ýmsar þær andlegar hreyfingar, sem nú eru uppi með þjóðinni og afstöðu þeirra til kirkjunnar. Er fyrst ádeila á kirkjuna alment fyrir þröngsýni hennar og íhald á ýmsum tímum, og á kirkjan þar ekki upp á háborðið hjá höfundinum. Síðan snýr höf. sér sérstaklega að íslensku kirkjunni og stefnum þeim, sem þar ráða nú. Höfundurinn er hræddur um, að íslenska kirkjan fari í mola, ef hún beitir sér ekki tafarlaust fyrir samvinnu við þær andlegu stefnur, aðal- lega guðspeki og spiritisma, sem á síðustu árum hafa fengið svo mikið fylgi hér á landi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.