Hugur - 01.01.1988, Síða 42

VERUFRÆÐI
HUGUR
vís til þess að halda því fram að það sé á einhvem hátt réttara að
segja til að mynda:
ii. Veggurinn er skyggður
v. Jón skynjar þetta ógreinilega
i. Það er skuggi á veggnum
vi. Skynjun Jóns á þessu er ógreinileg
Hann vill reka skugga og skynjanir úr nafnlið í sagnlið.
Ástæður þess að hann vill þetta em kannski þær, að hann telur
að skuggar og skynjanir séu ekki á meðal frumeininga veru-
leikans og málið gefi á einhvem hátt réttari mynd af vem-
leikanum með því að vísa aðeins til fmmeininga hans í nafnlið
- eða að það sé eitthvað unnið með því að vísa til sem fæstra
tegunda hluta í nafnlið og segja allt sem segja þarf með því að
gefa þessum hlutum einkunnir. Þessum ástæðum fylgir gjama
kenning um að þeir hlutir einir séu til í raun og vem sem við
verðum að vísa til, tilþess að tjá einhver sannindi.
Margir kannast við slagorð Quines:
Að vera erað vera gildi breytu 14
Það sem Quine á við með þessu er að við eignum hlutum
tilvist með því að eigna þeim stað í því mengi sem breytumar í
kenningum okkar taka gildi sín í, þegar þessar kenningar hafa
verið þýddar yfir á táknmál magnararökfræðinnar. Ef þessi
útlistun er of tæknileg þá getum við sagt nokkum veginn það
sama með því að segja að við eignum hlutum tilvist með því að
vísa til þeirra í nafnlið einhverrar setningar sem við teljum tjá
einhver sannindi. Þannig eignum við Jóni tilvist með v. að mati
14 „We may be said to countenance such and such an entity if and only if
we regard the range of our variables as including such an entity. To be
is to be a value of a variable". (W.v.O.Quine: „A Logistical Approach
to the Ontological Problern“ í The Ways of Paradox... Sjá einnig
„Carnap's Views on Ontology" í sömu bók og „On What There Is“ í
From a Logical Point of View.)
eða
heldur en
eða
40