Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1941, Qupperneq 128

104
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
o£ America. May I take this opportunity
to say that the University was pleased and
proud to learn of your eievation to the
presidency of this splendid organization
and is happy to have you serve in that
capacity.
From the very first, students of Ice-
landic origtn have played an important
part at the University of North Dakota
and among them are some of our most
outstanding graduates, such as Dr. Vil-
hjálmur Stefánsson, Professor Sveinbjörn
Johnson and Judge Grimson, all of whom
are also members of your organization.
Please convey my personal greetings as
well as those of the University to the con-
vention and the League, together with best
wishes for its continued success. Its pur-
pose, to preserve Icelandic cultural values
and ideals, is indeed highly commendable.
Sincerely yours,
John C. West, president.
pá las skrifari eftirfarandi bréf frá
stjórn pjóðræknisfélags íslendinga á ís-
landi:
Reykjavík 27. jan. 1941.
Til stjórnar PjóSræknisfélags
Vestur-íslendinga.
Eins og yöur er kunnugt var hér stofn-
að pjóSræknisfélag 1. desember 1939. Fé-
lagiS var stofnað í þeim tilgangi, aS efia
menningarsamband Islendinga austan og
vestan hafs, aS annast móttöku Vestur-
íslendinga, sem heimsækja okkur, aS stuSla
aS AmeríkuferSum okkar heimamanna til
viSkynningar og fyrirlestrahalds, aS gang-
ast fyrir árlegum Vestmannadegi og yfir-
leitt aS efla bræSralagiS meS hverju þvt
móti, sem auðið er.
ViS höfum á síðasta sumri átt góðum
gestum að fagna, þeim Gunnari Björnssyni
ritstjóra og konu hans sem voru gestir
félags okkar, Ásmundi Jóhannssyni og
Árna Eggertssyni og konum þeirra, sem
voru gestir Eimskipafélagsins og Soffoníasi
Porkelssyni, sem enn dvelur hér. Von-
umst vér til að áframhald geti orðið á
heimboðum á næsta sumri, þó enn sé of
snemt að nefna nöfn.
pá viljum við geta þess, að félag okkar
hefir átt þátt í að afla kaupenda fyrir Sögu
Vestur-íslendinga, sem gefin er út í sam-
ráði við pjóðræknisfélag ykkar, og er nú
svo komið að telja má þvf fyrirtæki borgið.
Okkur hefir komið til hugar að út-
breiða Tímarit pjóðræknisfélagsins með
Þeim hætti, aS hver félagi okkar fengi
eitt eintak fyrir ársgjald sitt. Við gerum
ráð fyrir að við þyrftum I þessum til-
gangi 300—400 eintök, og þurfum, áður
en ákvörðun er tekin, að fá að vita með
hvaða verði við getum átt kost á að kaupa
eintökin hjá ykkur. Einnig væri gott að
vita með hvaða verði við getum gefið fé-
lögum okkar kost á að kaupa eldri árganga
Tímaritsins.
Okkur hefir og komið til hugar, að
senda árlega smáhefti, nokkurs konar Jóla-
kveðju, til íslenzkra barna í Vesturheimi.
Sennilega verður okkur ekki kleift að
senda slíka Jólakveðju nema einum árgang
íslenzkra skólabarna I senn, t. d. þeim, sem
ijúka barnaskólanámi, það ár. En um þetta
þurfum við tillagna ykkar um eintaka-
fjölda, dreifingu o. s. frv. Væntum við
að fá tillögur ykkar svo snemma, að hug-
mynd okkar geti komist t framkvæmd fyrir
næstu jðl.
Enn hefir komið til mála, að við létum
taka á “plötur” hér heima ræður, upp-
lestur og söng og sendum félagi ykkar til
afnota í starfinu. Slíkar kveðjur væru að
okkar álitl handhægar, en áður en til
framkvæmda kæmi, þurfum við að vita
hvort þið getið fært ykkur “plöturnar” I
nyt. Mætti t. d. hugsa sér, að hægt væri
að koma þeim að hjá útvarpsstöðvum.
Við óskum góðs samstarfs við ykkur um
þessi mál og önnur. Aldrei hefir verið
ríkari þörf á samstarfi allra Islendinga
en nú. Við fundum það átakanlega 1. des.
1939, þegar félag okkar var stofnað, að
hin andlega menning smáþjóðanna er f
hæftu. pann dag var ráðist á Finna, þá
Norðurlandaþjóðina, sem fékk sjálfstæði
sitt um Ifkt leyti og við íslendingar. Við
höfum skilið það betur með hverjum degi
síðan, að örlög lýðræðisþjóðanna eru okkar
örlög.
Við sendum ykkur bróðurkveðjur og ðsk-
um að íslenzkt þjóðerni og fslensk þjóð-
rækni megi eflast að sama skapi og hætt-
urnar hafa aukist.
í stjðrn pjóðræknisfélags íslendinga,
Ásg. Ásgeirsson Valtyr Stefánsson
Jónas Jónsson.
Var öllum þessum skeytum tekið með
þakklæti.
Flutti forseti þá skýrslu sína. Var það
skörulegt og fturhugsað erindi, flutt af
fjöri og eldlegum áhuga: