Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1941, Blaðsíða 160

136
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
samkvæmt tillögu Ásmundar P. Jóhanns-
sonar og Arnljótar Olsons.
SJÖUNDI FUNDUR
Klukkan laust eftir átta var síðasti
þingfundur settur. Ritari las fundarbök
síðasta fundar og var hún samþykt at-
hugasemdalaust. Var þá fundarhlé uns
skemtiskrá kvöldsins hefði farið fram,
samkvæmt tillögu Ásmundar P. Jóhanns-
sonar og S. S. Laxdal. Fór þvi næst
fram fjölbreytt skemtiskrá undir stjórn
forseta. Karlakór íslendinga I Winnipeg
söng nokkur lög undir stjðrn Ragnars H.
Ragnar; Mrs. Irene Thorolfson spilaði á
fiðlu, og Dr. Friðgeir Ólason flutti erindi
um “Stefnur og strauma I fslenzku þjóð-
lffi.” Að lokinni skemtiskrá kynti skrifari
ungfrú Maríu Markan, hina vfðfrægu fs-
lenzku söngkonu, sem þá var nýkomin til
bæjarins. Ávarpaði hún þingheim nokkr-
um orðum. Skrifari lagði þá til, samkvæmt.
tillögu framkvæmdarnefndar að þeir séra
Rúnólfur Marteinsson og kafteinn Sigtrygg-
ur Jónasson skyldu sæmdir heiðursfélaga-
skfrteini félagsins, hinum æðsta heiðri, sem
félagið á yfir að ráða. Var tillagan studd
af fráfaranda varaforseta, Gfsla Jónssyni, og
samþ. I einu hljðði. Forseti afhenti því næst
séra Rúnólfi skírteini hans, en hann á-
varpaði þingheim nokkrum vingjarnlegum
orðum. Skrifari bar fram tillögu um að
fela framkvæmdarnefnd afgreiðslu þeirra
mála er kynnu að hafa gleymst, eða vera
ólokið á þingi þessu. Var það samþykt.
Sömuleiðis var ritara heimilað með tillögu
varaforseta, studdri af ýmsum að færa til
bókar sfðasta fundargjörning. Mælti for-
seti Þá nokkur uppörvunar og kveðjuorð
til þingsins, og þakkaði þingmönnum ljúfa
samvinnu. Lét hann svo slíta þingi með
þvf að allir sungu þjóðsöngva íslands og
Canada. Lýsti hann síðan hinu tuttugasta
og öðru ársþingi pjóðræknisfélags íslend-
inga f Vesturheimi slitið.
Ricliard Beck, forseti Valdimar J. Eylands, skrifari.

Athugasemd
Á blaðsfðu 58 hér að framan er þetta sagt í sambandi við Rhodes-
verðlaunin: “. . . hefir aðeins einn annar íslendingur hlotið þau hér f
Canada . . . og enginn annara þjóða innflytjenda sonur, svo eg viti." Síðan
þetta var prentað, hefir gagnfróður maður, sem hefir alt þetta á fingrum
sér, bent mér á, að einn NorðmannS sonur, einn þýskur Mennónfti og að
minsta kosti þrfr Gyðingar hafi hlotið þennan námsstyrk. Um Júðana
verður varla sagt, að þeir eigi nokkurt eitt föðurland. Peir eru allra
landa fólk, og að sumra mannfræðinga áliti fult eins mikið trúflokkur
eins og kynflokkur. En hvernig sem á þetta er litið, verður eigi með
sanni sagt, að Islendingar séu vanskiftir af þessum heiðri, þegar tekið
er tillit til hlutfallstölu þeirra við aðrar innfluttar þjóðir hér f landi.