Tímarit Máls og menningar - 01.11.2012, Side 37

B r a u t r y ð j a n d i n n H e l g i H ó s e a s s o n
TMM 2012 · 4 37
þess þó getið eftir fund með Hönnu Birnu Kristjánsdóttur borgarstjóra
Reykjavíkur að hún hefði sagt borgina mjög opna fyrir þessu en heppilegra
væri að frumkvæðið kæmi frá „áhugafólki eða hollvinasamtökum frekar
en Reykjavíkurborg“.57 Engu að síður lét borgarráðsfulltrúi Vinstri grænna
bóka eftirfarandi athugasemd vegna frávísunarinnar:
Helgi Hóseasson var merkur maður sem vert er að minnast á viðeigandi hátt. Tillaga
borgarráðsfulltrúa VG er um að efnt verði til hugmyndasamkeppni á vegum borgar-
stjórnar um það hvernig best væri að gera það af virðingu við Helga og látlaust í hans
anda. Þetta þyrfti ekki að vera fjárfrekt eða umfangsmikið en ljóst er að margir vilja
láta sig málið varða og því undarlegt að tillögunni sé vísað frá.58
Dagblaðspistlahöfundar tóku almennt undir þessa hugmynd um minnis-
varða. Þannig líst Kolbeini Óttarssyni Proppé vel á það í Fréttablaðinu að
reisa Helga „líkneskju, ellegar einhvers konar minnismerki,“ þar sem það sé
„meira um vert að minnast manns sem stóð á rétti sínum einn og óstuddur
gegn kerfisbákninu, en góðskálda og broddborgara þessa lands“. Hann
hvetur þó umfram allt þá sem vilja minnast Helga til „að horfa til þeirra
málefna sem hann mótmælti“ varðandi kirkju- og friðarmál.59 Og Gauti
Kristmannsson dósent við HÍ segir í Lesbók Morgunblaðsins:
Helgi varð okkur Íslendingum seint og um síðir að fyrirmynd um staðfestu og
baráttu fyrir grundvallarréttindum um sjálfsákvörðunarrétt manna, hann varð að
lifandi táknmynd mannréttindabaráttu í landi þar sem menn höfðu lengi ekki nennt
eða „haft tíma til“ að hugsa um svo „einfalda“ hluti sem mannréttindi. […] En Helgi
fékk aldrei ósk sína uppfyllta, þótt vel hefði mátt finna leið til þess að mínum dómi.
Hann var fastur í vistarbandi íslensks vana og þýlyndis sem mikið ríður á að verði
rofið; það er mikilvægt að minningu hans verði haldið á lofti.60
Á götuhorninu þar sem Helgi hafði staðið með mótmælaspjöld sín til fjölda
ára var fljótlega eftir andlát hans komið fyrir eftirlíkingu af sýklaskiltinu og
greinir Fréttablaðið frá því að þangað hafi margir lagt leið sína og lagt blóm
á strætisvagnabekk.61 Fram kemur hjá sama blaði daginn eftir að ýmsir íbúar
hverfisins hafi „tekið upp skilti til að minnast Helga“ og eru birtar myndir
bæði á forsíðu Fréttablaðsins og í Morgunblaðinu af börnum úr Langholts-
skóla með mótmælaspjald á lofti gegn hraðakstri á götuhorninu.62 Mánuði
eftir andlát Helga stóðu svo unglingar úr félagsmiðstöðvunum Þróttheimum
og Buskanum í Voga- og Langholtshverfi fyrir minningargöngu um hann
þar sem höfð var þögn í eina mínútu við hornið63 en gangan var m.a.
auglýst á vef Reykjavíkurborgar.64 Það voru þó ekki bara börn og unglingar
sem efndu til margvíslegra minningarathafna um Helga því að útvarps-
mennirnir Simmi og Jói (Sigmar Vilhjálmsson og Jóhannes Ásbjörnsson)
á útvarpsstöðinni Bylgjunni sömdu lag um hann sem frumflutt var í þætti
þeirra og gert aðgengilegt á netinu. Á bloggsíðu þeirra er hann sagður merki-
legur maður sem hafi haft þá mannkosti að vera samkvæmur sjálfum sér,