Tímarit Máls og menningar - 01.11.2012, Side 50

Þ o r s t e i n n Þ o r s t e i n s s o n
50 TMM 2012 · 4
í ljóðunum. En fyrst væri ef til vill ráð að líta á kvæðið sem einkunnarorðin
eru tekin úr, „Ars Poetica“ eftir bandaríska skáldið Archibald MacLeish. Það
kvæði var ort á þriðja áratug 20. aldar.2
ARS POETICA
A poem should be palpable and mute
As a globed fruit
Dumb
As old medallions to the thumb
Silent as the sleeve-worn stone
Of casement ledges where the moss has grown –
A poem should be wordless
As the flight of birds
A poem should be motionless in time
As the moon climbs
Leaving, as the moon releases
Twig by twig the night-entangled trees,
Leaving, as the moon behind the winter leaves,
Memory by memory the mind –
A poem should be motionless in time
As the moon climbs
A poem should be equal to:
Not true
For all the history of grief
An empty doorway and a maple leaf
For love
The leaning grasses and two lights above the sea –
A poem should not mean
But be.
Eins og vera ber í kvæði um skáldskaparlistina getur hér að líta ýmsar
meiningar skáldsins um það hvernig kvæði ættu að vera, og ekki að vera.
Ljóð ætti samkvæmt þeim að vera hljómlaust og þögult. Án orða eins og
fuglar á flugi. Jafnframt ætti það að vera áþreifanlegt og kyrrstætt í tíma. Það
ætti með öðrum orðum að vera hlutur. Þetta þýðir þó engan veginn að ljóðið