Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.2012, Síða 114

Tímarit Máls og menningar - 01.11.2012, Síða 114
D ó m a r u m b æ k u r 114 TMM 2012 · 4 Lovecraft setti fram þá kenningu um hrylling að hann ætti sér uppsprettu í því óþekkta, sem meðal annars felst í ókönnuðum víðáttum handan mannlegs skilnings og greiningar: „Tiltekið and- rúmsloft kæfandi og óskýranlegs ótta við ytri, óþekkta krafta verður að vera til staðar“ segir Lovecraft í ritgerð sinni um yfirnáttúrulegan hrylling í bók- menntum, og bætir við síðar: „Próf- raunin á hið virkilega undarlega er ein- faldlega þessi – hvort það takist eða ekki að vekja með lesandanum djúpstæða til- finningu ógnar og gefa til kynna snert- ingu við óþekkt svið og öfl; hárfína áherslu á óttablanda hlustun, eins og eftir slætti svartra vængja eða krafsi annarlegra skugga og vera sem byggja ystu mörk hins þekkta heims“.5 Sýn Lovecrafts er náskyld hryllingi þeim sem Joseph Conrad lýsir í Innstu myrkrum (1899), en þar er það einmitt hið ókannaða svæði, utan landkönnunar og vestrænnar siðmenningar, sem býr yfir hinum hreina hryllingi: „Þetta er hryllingur! Hryllingur!“6 Þessar hug- myndir birtast greinilega í Hálendinu, þar sem persónur deila um hvort kalla megi umhverfið eyðimörk en önnur kvenn anna, Vigdís, bendir á þá einföldu staðreynd að „Þriðjungur Íslands er skilgreindur sem eyðimörk“ (32). Auðn- in er að auki byggð undarlegu dýralífi, en svo virðist sem hjúin á bænum haldi skepnur – sem þau þó sjá aldrei, og hæni að sér tófur, sem eiga seinna eftir að taka ýmisskonar hamskiptum. Allt eru þetta kunnugleg stef úr verkum Love- craft. Maðurinn með fálmarana upp úr hausnum sem Anna sér í leyniherbergi hússins er þó líklega skýrasta tilvísunin, en óvættir með marga fálmara eru vin- sælir í verkum höfundarins, og vísa iðu- lega í einhverskonar tegundablöndun, aðallega milli manna og neðansjávar- vera: maður með stórt, klunnalegt höfuð, gapandi munn og pírð augu; húðin sigin og að því er virtist of stór, eins og henni hefði verið fleygt yfir hann. Upp úr höfð- inu stóðu svartir fálmarar í iðandi kös sem teygðu sig eftir henni – (115) Og líkt og vísindamenn í verkum Love- crafts virðist svo sem kallinn í húsinu á Hálendinu hafi eitt sinn verið frægur vísindamaður sem hafi stundað var- hugaverðar tilraunir á mönnum, auk þess að hafa getið börn við systur sinni. Tilvísanir til annarra hrollvekja er mikilvægur hluti af sögu hrollvekjunn- ar, en annar þekktur tengslaheimur hennar er þjóðsagan. Steinar Bragi nýtir sér vel íslenskan þjóðsagnaarf, sem, líkt og tök hans á tilvísanaheimi hrollvekj- unnar, verður aldrei íþyngjandi eða ofaukið. Sem dæmi má nefna að konan heitir Ása, eins og ein af systrunum þremur í tröllaævintýrinu um Kolrössu krókríðandi. En það eru ekki aðeins beinar skírskotanir af þessu tagi sem tengja söguna við þjóðsögur; líkt og með tengslin við náttúruna og umhverf- ið sem eyðimörk, ræða persónur bókar- innar beinlínis aðstæður sínar í ljósi þjóðtrúar. Egill segist hafa hitt rithöf- und sem: hélt því fram að á ákveðnum svæðum landsins, þar sem eru engin símamerki eða útsendingarbylgjur eða nokkuð af þessu drasli sem fyllir loftið í bænum, söfnuðust allir draugarnir saman, og púkarnir og útburðirnir, huldufólkið, álfarnir, landvættirnir, skrímslin. Af því þau kæmust ekki fyrir annars staðar. (50) Þetta finnst Hrafni hljóma skynsamlega. Í kjölfarið ímyndar Egill „sér hvernig hefði verið að alast upp þarna, á sönd- unum. – Á nítjándu öld. Eða átjándu eða sautjándu, sextándu. „Ég skil ekki hvernig fólk gat búið hérna í gamla
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.