Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.2014, Síða 104

Tímarit Máls og menningar - 01.06.2014, Síða 104
R e y n i r A x e l s s o n 104 TMM 2014 · 2 hans nema skóarinn Hans Sachs. Hann tekur Walther að sér, segir honum dálítið til, og með hjálp hans (svo að ofurhratt sé farið yfir sögu) fær Walther tækifæri til að syngja aftur, og nú fyrir allt fólkið í Nürnberg, sem fellur í stafi af hrifningu og krefst þess að Walther fái sigurlaunin. Þeir sem hafa reynt að sýna að Meistarasöngvararnir séu andgyðinglegt verk virðast almennt telja að það markmið geti náðst með því að tína til einhver atriði sem eiga að benda til að Beckmesser sé skopmynd af gyðingi. Nákvæmlega hvernig það eitt á að sanna jafnkrassandi fullyrðingar og að gyðingaandúð (anti-semitism) sé „ofin inn í hugmyndafræðilegan vefnað Meistarasöngvaranna“,29 er aldrei skýrt út. Allflestir sem reyna að sýna fram á að Beckmesser sé gyðingur gera sér fulla grein fyrir að það er einmitt það sem borgarritari í Nürnberg á miðri sextándu öld hefði ekki með nokkru móti getað verið: Gyðingar höfðu verið gerðir brottrækir úr borginni árið 1499, og hefðu hvort sem er ekki mátt gegna slíkri stöðu fyrir þann tíma, hvað þá eftir. Hvaða merkingu getur það haft að persóna í óperu, sem getur augljóslega ekki verið gyðingur, eigi samt einhvernveginn að vera það? Þegar Charles Rosen (sem var píanóleikari, höfundur margra frábærra bóka um tónlist og lézt í hittifyrra, hálfníræður), skrifaði ritdóm um nýju Grove-alfræðibókina um óperu vék hann að kenn- ingum Barrys Millington um Beckmesser: „Sú staðhæfing Millingtons að Beckmesser, tónlistardómarinn smásmugulegi í Die Meistersinger hafi átt að skiljast sem skopstæling á gyðingi hefur vakið heilmikla eftirtekt, en í henni er einungis litlu meira en korn af sannleika.“30 Millington brást ókvæða við: Ég hef aldrei fullyrt að „Beckmesser [í Die Meistersinger] sé gyðingur„ eða að pers- ónan „hafi átt að skiljast sem skopstæling á gyðingi.“ Það sem ég hef haldið fram, í langri grein með ítarlegum heimildum í Cambridge Opera Journal (nóvember 1991) er að „gyðingaandúð sé ofin inn í hugmyndafræðilegan vefnað Die Meistersinger og að framsetning Beckmessers feli í sér andgyðingleg einkenni svo að ekki verði um villzt.“ Niðrandi framsetning Rosens misþyrmir fullyrðingu minni næstum jafnafkáralega og Beckmesser misþyrmir söng Walters í óperunni.31 En hver, með leyfi, er nákvæmlega munurinn á að halda því fram að persóna í leikverki sé gyðingur og því að hún hafi nógu marga gyðinglega (eða „andgyðinglega“) eiginleika til að ekki verði um villzt að það eigi að skilja hana sem gyðing? Eins og Rosen segir (raunar í allt öðru samhengi) í upp- haflegu greininni, þá er rétt eins og Millington ímyndi sér að Beckmesser sé raunveruleg manneskja, en ekki persóna í leikverki. Sama virðist gilda um miklu fleiri sem líta á Beckmesser sem einhverskonar gyðing, en þó ekki. Hugsa þeir sér að hann sé ekki gyðingur samkvæmt fæðingarvott- orði, en leiki gyðing á sviðinu? Hættir hann því þegar hann er ekki að koma fram í óperunni? Andsvar Rosens við umkvörtun Millingtons var einfalt: „Annaðhvort fullyrðir Millington að samtímamenn Wagners hefðu átt að skilja Beckmesser sem skopstælingu á gyðingi, eða hann gerir það ekki.“
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.