Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.2014, Blaðsíða 104

Tímarit Máls og menningar - 01.06.2014, Blaðsíða 104
R e y n i r A x e l s s o n 104 TMM 2014 · 2 hans nema skóarinn Hans Sachs. Hann tekur Walther að sér, segir honum dálítið til, og með hjálp hans (svo að ofurhratt sé farið yfir sögu) fær Walther tækifæri til að syngja aftur, og nú fyrir allt fólkið í Nürnberg, sem fellur í stafi af hrifningu og krefst þess að Walther fái sigurlaunin. Þeir sem hafa reynt að sýna að Meistarasöngvararnir séu andgyðinglegt verk virðast almennt telja að það markmið geti náðst með því að tína til einhver atriði sem eiga að benda til að Beckmesser sé skopmynd af gyðingi. Nákvæmlega hvernig það eitt á að sanna jafnkrassandi fullyrðingar og að gyðingaandúð (anti-semitism) sé „ofin inn í hugmyndafræðilegan vefnað Meistarasöngvaranna“,29 er aldrei skýrt út. Allflestir sem reyna að sýna fram á að Beckmesser sé gyðingur gera sér fulla grein fyrir að það er einmitt það sem borgarritari í Nürnberg á miðri sextándu öld hefði ekki með nokkru móti getað verið: Gyðingar höfðu verið gerðir brottrækir úr borginni árið 1499, og hefðu hvort sem er ekki mátt gegna slíkri stöðu fyrir þann tíma, hvað þá eftir. Hvaða merkingu getur það haft að persóna í óperu, sem getur augljóslega ekki verið gyðingur, eigi samt einhvernveginn að vera það? Þegar Charles Rosen (sem var píanóleikari, höfundur margra frábærra bóka um tónlist og lézt í hittifyrra, hálfníræður), skrifaði ritdóm um nýju Grove-alfræðibókina um óperu vék hann að kenn- ingum Barrys Millington um Beckmesser: „Sú staðhæfing Millingtons að Beckmesser, tónlistardómarinn smásmugulegi í Die Meistersinger hafi átt að skiljast sem skopstæling á gyðingi hefur vakið heilmikla eftirtekt, en í henni er einungis litlu meira en korn af sannleika.“30 Millington brást ókvæða við: Ég hef aldrei fullyrt að „Beckmesser [í Die Meistersinger] sé gyðingur„ eða að pers- ónan „hafi átt að skiljast sem skopstæling á gyðingi.“ Það sem ég hef haldið fram, í langri grein með ítarlegum heimildum í Cambridge Opera Journal (nóvember 1991) er að „gyðingaandúð sé ofin inn í hugmyndafræðilegan vefnað Die Meistersinger og að framsetning Beckmessers feli í sér andgyðingleg einkenni svo að ekki verði um villzt.“ Niðrandi framsetning Rosens misþyrmir fullyrðingu minni næstum jafnafkáralega og Beckmesser misþyrmir söng Walters í óperunni.31 En hver, með leyfi, er nákvæmlega munurinn á að halda því fram að persóna í leikverki sé gyðingur og því að hún hafi nógu marga gyðinglega (eða „andgyðinglega“) eiginleika til að ekki verði um villzt að það eigi að skilja hana sem gyðing? Eins og Rosen segir (raunar í allt öðru samhengi) í upp- haflegu greininni, þá er rétt eins og Millington ímyndi sér að Beckmesser sé raunveruleg manneskja, en ekki persóna í leikverki. Sama virðist gilda um miklu fleiri sem líta á Beckmesser sem einhverskonar gyðing, en þó ekki. Hugsa þeir sér að hann sé ekki gyðingur samkvæmt fæðingarvott- orði, en leiki gyðing á sviðinu? Hættir hann því þegar hann er ekki að koma fram í óperunni? Andsvar Rosens við umkvörtun Millingtons var einfalt: „Annaðhvort fullyrðir Millington að samtímamenn Wagners hefðu átt að skilja Beckmesser sem skopstælingu á gyðingi, eða hann gerir það ekki.“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.