Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.10.2003, Síða 488

310
m, ch 5i lanz menn kaullodu i audrum stad at nðckud rad skylldi giðra firir skip
saugnini- eptir þat geck þessi madr en mikli ibraut fra þeim oc nefndi med
ser .xij. menn af sinum maunnum oc satu þeir langa stund æ tali- eptir þath
geingu þeir til mann fundarins oc þa mé/lti sa en« mikli madr til þez'ra
Gudl(eifs) “uér lanz menn haufum talaz uid nöckud um mal yduart oc hafa
lanz menn nu gefit mal yduart j ualld mitt- en ek uil nu gefa ydr farar leyfi
þangad sem þier uilid fara- en þott ydr þiki nu miðk á'didit sumarit þa vil ek
þat rad gefa ydr at þier leitid ibraut hedan þui at her er folk otrygt oc illt
u/£/"eignar en þeim þickia adr brotin laug aa ser”- Gvdleifur suarar “huat
skulu <vér) til segia ef oss uerdr audit at koma til átt iarda uorra huer oss
hafi gefit frelsi þrtta”- hanzz suarar “þar man ek ydr ecki af segia þui at ek
anzz eigi þess frénduw minum eda fostbrédrum at þezr hafi hingad þuilika
ferd sem þer mundut hafa er þier nytid ezgz' min uid- en nv er suo komit alldri
minum” sagdi han “at þess er aa aungri stundu auruént at ellin stigi yfir
haufud mer- en þott ek lifa en um stund þa eru her en rikari rnenzz adrir en ek
þeir er litin frid munu gefa utlenduw maunzzum ef koma þott þez'r se eigi her
nu nalégir sem þier erud at komnir.” Sidan let hazz bua skipit med þeim oc
uar þar uid til þess er byr kozzj sa er þezm uar hagstédr ut at taka- en adr þcz'r
Gudleifr skildu tok þessi madr gullhring af hendi ser oc feck i henzzdr
447, ch 63 hlutum frá Frodá, og mest ad sueinenum Kiartane, er þá var bðnde á Frod á- menn
hófdu j odrum stad vidleitne, ad nockud rád skyllde giora firer skipzhófnennj, Epter
þetta gieck sá hinn mikle madur frá þeim j burt, og nefnde med sier 12 menn af
synum monnum og sat á tale vid þá langa hryd, Epter þetta geingu þeir til
mannfundarenz, þá mællte sa mikle madur til þeirra Gudleifs, “vier landzmenn
hofum talad vmm mál ydar, og hafa landzmenn giefed þad á mitt valld enn nu vil eg
giefa ydur farar leife, þangad sem þier vilied fara, enn þð ydur þyke álided sumared,
þá vil eg þð ráda ydur ad þier hallded hiedan snarlega.” Gudleifur m(ællte) “huad
skulum vier til seigia, ef 06 verdur auded ad koma til ætt"jardar vorrar, huor / 06
hafe frelse giefed ” hann suarar “þad má eg ydur ey seigia, þui eg ann þesz ey
frændum mynum nie fðtzbrædrum sem eg ann ydur ad þeir hafe hyngad þuilyka ferd
sem þier, er og so komed alldre mynum, ad þad er á ongre stundu ðvænt nær elle
stygur yfer hófud mier, enn þð eg life vm stundar saker þá eru hier á lande rykare
menn enn eg, þeir ed lytenn frid mundu giefa vtlendskumm monnum, þo ad þeir sieu
nu ey nálæger hier sem þier erud 'ad7 komner,” Sydan liet þesze madur bua skiped
med þeim til þesz er bir fiell er þeim var hægt vt ad taka, enn ádur þeir Gudleifur
skildu, tðk þesze madur gullhryng af hende sier og fær j hendur Gudleife og þar med
39 fðtz-, sic.
þj 38 hafe] no ref, + þetta. 38 má] á > azz. 38 ey] y > cky + af.
39 fðtz-] z > st. 41 life] e > a. 42 monnum] no ref, + ef koma.
44 þeim1] + og var þar vid.
36
39
42
45
48
51
30
33
36
39
42
45