Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1920, Side 14

Fyrsti kafli.
Opiiit>eruimi*ritin og eiiilíeimi
þeirra.
§ 2. Opinberunarritin.
1. Daníelsbók.
Rit þetta, sem er 12 kapitular, segir frá Daníel og vinum
hans, trúuðum Júdamönnum, er flutlir voru austur til
Babel, og sýnum þeim, er fyrir Daniel báru. Má skifta bók-
inni í tvo aðalkafla og eru frásagnirnar í binum fyrri (kap.
1—G), en sýnirnar í hinum síðari (kap. 7—12).
Bókin byrjar á þvi að segja frá sveinunum fjórum, sem
Nebúkadnezar Babelkonungur ijet velja meðal ísraelsmanna
og ílylja austur til Babel, þar sem þeim voru kendar bók-
mentir og tunga Kaldea og gerðir að hirðsveinum konungs
(kap. 1.). — Næst er sagt frá drauminum, sem Nebúkadnezar
dreymdi um líkneskið og steininn. Gat enginn af vitringun-
um í Babel sagt konungi drauminn og þýðing lians. Þá var
leyndardómurinn opinberaður Daniel í nætursýn og sagði
bann konungi. Eflir það bóf konungur Daníel til mikilla
mannvirðinga (kap. 2.). — Nebúkadnezar konungur Ijet gera
gulllíkneski og áttu allir að falla fram og tilbiðja líkneskið.
Prír vinir Daníels vildu ekki blýðnast þessari skipun kon-
ungs. Var þeim varpað i brennandi eldsofn, en þeir bjargast
af og ganga óskaddaðir út úr eldinum. Hafði viðburður
þessi þau áhrif á konung, að hann lofaði guð þessara
manna og viðurkendi, að enginn annar guð væri til, sem
eins gæli frelsað og bann (3. kap.). — Nebúkadnezar segir
Daníel draum sinn um trjeð. Daníel þýðir drauminn um
konung sjálfan, sem siðar verður vitskertur, en balnar aftur
og vcgsamar og tignar guð Daniels (4. kap.). — Belsazar kon-
ungur, sonur Nebúkadnezars, beldur veislu mikla stórmenn-
um sínum og lætur bera inn gull- og silfurkerin, sem faðir
bans bafði haft á burt úr musterinu í Jerúsalem og látið
flytja austur. Drukku þeir konungur og gestir lians vin úr